Εξαφάνιση Ανηλίκου - ταινιες , παιζονται τωρα || cinemagazine.gr

Εξαφάνιση Ανηλίκου

My Son

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2021
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ην. Βασίλειο, Γαλλία
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κριστιάν Καριόν τ
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Κριστιάν Καριόν, Λορ Ιρμάν
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Τζέιμς ΜάκΑβοϊ, Κλερ Φόι, Γκάρι Λιούις
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ερίκ Ντιμόν
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Λοράν Περέζ Ντελ Μαρ
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 95'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Spentzos Films
    Εξαφάνιση Ανηλίκου

Ένας πατέρας (και μια μάνα) χάνει τον γιο του και θεωρώντας ότι η αστυνομία χρονοτριβεί επιχειρεί να τον βρει μοναχός του. Ριμέικ από τον ίδιο σκηνοθέτη της γαλλικής ταινίας του 2017 με τον Γκιγιόμ Κανέ, που χρησιμοποιεί το ίδιο τρικ: Ο πρωταγωνιστής (Τζέιμς ΜάκΑβοϊ) δεν έχει σενάριο και δεν γνωρίζει τους διαλόγους που θα του απευθυνθούν.

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Το κόλπο της ταινίας, που πρέπει να προσπαθήσει ωστόσο να είναι στην εφαρμογή του κάτι παραπάνω από ένα κόλπο, δημιουργεί από την αρχή μια σχιζοφρένεια στον κριτικό του έργου. (Ο θεατής δεν έχει πρόβλημα, παρακολουθεί κλασικά μια ιστορία, αν και ομολογουμένως είναι παράξενο ένα τέτοιο τέχνασμα να μην αποσαφηνίζεται ακόμα και στην αφίσα της ταινίας. Ο σκοπός του εγχειρήματος ηττάται αν παραμένει άγνωστο, κυρίως διότι αναγκάζει τον θεατή να παρακολουθήσει την ταινία σαν να είναι κανονική, ενώ ως πείραμα θα είχε τα ελαφρυντικά του). Ο κριτικός λοιπόν είναι σχεδόν «υποχρεωμένος» να δει την ταινία δύο φορές μία για να παρακολουθήσει την πλοκή και μία για να διαπιστώσει την λειτουργία του αυτοσχεδιασμού στον οποίον υποχρεώνεται ο πρωταγωνιστής (θεωρητικά και οι λοιποί ηθοποιοί). Δεν το είδα δύο φορές – το είδα μιάμιση φορά όμως και ορίστε οι δύο κριτικές που του αναλογούν:

Κριτική 1

Πατέρας αναζητά τον γιο του που ενδεχομένως έχει απαχθεί από οργάνωση που σχετίζεται με την ομιχλώδη επαγγελματική του καριέρα. Χρειάζεται ακραία χριστιανική ενσυναίσθηση για να εισέλθεις στον κόσμο μιας ταινίας που δεν έχει σενάριο αλλά σχέδιο σεναρίου, που κρατά τις ερμηνείες στο υποτυπώδες ελάχιστο ηθοποιών που παριστάνουν ρόλους, κάπως κατά τον τρόπο του ‘The Game’ του Φίντσερ, στην υπηρεσία όμως μιας ιστορίας που φυτοζωεί χειρότερα κι από τον Μαχάτμα Γκάντι στις αρχές του 1943. Στην περίπτωση κτήσης μιας τέτοιας ενσυναίσθησης όμως, και πάλι θα  βρεθεί κανείς εκτεθειμένος από λύσεις που αρμόζουν στις πιο τυπολατρικές στιγμές του είδους που πρακτικά άρχιζαν να παρακμάζουν 30 χρόνια πριν στις προθήκες των βιντεοκλάμπ. Μια ταινία που διαπράττει το θανάσιμο αμάρτημα του θρίλερ όντας μη αγωνιώδης. Μικρή ανταμοιβή η φωτογραφική μίμηση στο ρεπεράζ του ‘Skyfall’ (πλήρης μετά ελαφιού σε μια ανύποπτη στιγμή!) και κατά μία έννοια ότι ο Τζέιμς ΜάκΑβοϊ πιστοποιεί ότι είναι άνθρωπος ειδικών σεναριακών αποστολών – δυστυχώς πάντως στην ερασιτεχνική κατηγορία auteur-ικών συλλήψεων.

Κριτική 2

Πατέρας αναζητά τον γιο του που ενδεχομένως έχει απαχθεί από οργάνωση που σχετίζεται με την ομιχλώδη επαγγελματική του καριέρα. Το τέχνασμα της ταινίας είναι δυνητικά πηγή σκέψεων πάνω στη φύση του Μέσου. Είναι όμως κάτι παραπάνω από ένα κολπάκι; Μήπως, ακόμα χειρότερα, είναι μια υπόσχεση τεχνάσματος που είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί, αφήνοντας τελικά πίσω του μονάχα μια ισχνή δραματουργία – «απαραίτητη» για να εφαρμοστεί;

Παράδειγμα: Ο ηθοποιός που δεν γνωρίζει τον διάλογο και την εξέλιξη μιας σκηνής, ως οφείλει άλλωστε αυτοσχεδιαστικά, κάνει κάτι τελείως κόντρα στην λογική της ιστορίας, φέρνοντας ενδεχόμενα και σε δύσκολη θέση τον παρτενέρ του. Ο τελευταίος προσπαθεί να αντιδράσει αυτοσχεδιαστικά και αυτός, αλλά η σκηνή πάει περίπατο. Την κόβεις στο μοντάζ ή την διακόπτεις δίνοντας οδηγίες στα κρυφά στον παρτενέρ; Απευθύνεσαι στο πειραματόζωο της ιστορίας (από εδώ και μπρος θα το λέμε «ΜάκΑβοϊ»); Αν κάνεις το πρώτο θα βρεθείς με χιλιάδες χιλιόμετρα κομμένων σκηνών, ασύμφορο. Αν κάνεις οτιδήποτε από τα δεύτερα στην ουσία χαλάς την συνθήκη του τεχνάσματος. Ο αυτοσχεδιασμός σιγά-σιγά χάνει τον αυθορμητισμό του, αρχίζει να είναι σκηνοθετημένη εξέλιξη. Το «ΜάκΑβοϊ» δεν είναι αυτό που διαφήμισες, όπως δεν ήταν και το «Γκιγιόμ Κανέ» της γαλλικής ταινίας.

Πέρα όμως από την αυθεντική απάτη, που στην ουσία συγκαλύπτει την απουσία σεναριογραφής, η ιδέα του τεχνάσματος αποκαλύπτει σημαίνοντα για την φύση του κινηματογράφου και των διαφορών του από αυτό το συνονθύλευμα που παραπέμπει σε παιχνίδι mystery/adventure, παραφθορά του ‘Truman Show’ και αντιγραφή της «σεναριακής» λογικής ενός real time τηλεοπτικού reality με τους «ΜάκΑβόϊ» έγκλειστους σε ένα σπίτι. Στο πρώτο οι δημιουργοί του παιχνιδιού σε σπρώχνουν στην επίλυση των γρίφων, στα δεύτερα όμως εάν πάθεις μια παρόξυνση και αρχίσεις να χαστουκίζεις τους συμμετέχοντες ή κυκλοφορείς με τα σώβρακα κατεβασμένα, θα μπουν οι άνθρωποι με τις λευκές στολές (της παραγωγής) και ο αυτοσχεδιασμός θα λήξει εκεί. Με άλλα λόγια το βιντεοπαιχνίδι, που είναι και εγγύτερα στο καλύτερο που θα μπορούσε η ταινία του Καριόν, χρειάζεται εύστοχη παρέμβαση, σκηνοθεσία δηλαδή, που στην περίπτωσή μας θα ήταν είτε η λογική του found footage (δήθεν άκομψα κοψίματα και διαρκής ροή) ή η λογική μιας πειραματικής δημιουργίας «ταινίας μέσα στην ταινία» (πρόχειρα σκέπτομαι το ‘Dangerous Game’ του Φεράρα, το «Αναζητώντας τον Ρίτσαρντ» του Πατσίνο ή, φυσικά, τον Κασαβέτη) όπου ο ηθοποιός «συνομιλεί» πρακτικά και μεταμοντέρνα με τους συν-δημιουργούς του έργου εκτός δράσης μπαινοβγαίνοντας κατά το δοκούν από αυτήν.

Όπως ίσως καθίσταται σαφές από την βαθμολογία της ταινίας, για τον υπογράφοντα η ταινία του Καριόν εμπίπτει στα όρια της απάτης. Τόσο γιατί από την Κριτική 1 «ο βασιλιάς είναι γυμνός» όσο και γιατί η περιφρόνηση των δυνατοτήτων του τεχνάσματος, όπως αχνοφαίνονται στην Κριτική 2, είναι χυδαία. Αν οι δημιουργοί του ‘Blair Witch Project’ έμειναν στην ιστορία για την ιδιοφυή χρήση ενός μάρκετινγκ gimmick, υποστηρίζοντάς το με μια σκηνοθεσία που σου έτριζε τα δόντια, ο Κρίστιαν Καριόν θα μείνει στην ιστορία 6-7 κριτικών που θα χρησιμοποιούν το παράδειγμά του για το πώς ένας δημιουργός πληρώνει δάνεια και σπουδές παιδιού κάνοντας την ίδια ταινία επί πέντε χρόνια και περνά στην ανυποληψία των κυριολεκτικών απατεώνων (τύπου Αμπντελατίφ Κεσίς) που «βρήκαν κι έκαναν», αλλά μάλλον δύσκολα θα στοιχειοθετήσουν ένα bid (καλλιτεχνικής) υστεροφημίας.     

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Εξαφάνιση Ανηλίκου
  • Εξαφάνιση Ανηλίκου