Στοιχειωμένα Νερά - ταινιες , παιζονται τωρα || cinemagazine.gr

Στοιχειωμένα Νερά

Νight Swim

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2024
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΗΠΑ
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπρους ΜακΓκουάιρ
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Μπρους ΜακΓκουάιρ
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Κέρι Κόντον, Γουάιατ Ράσελ, Γκάβιν Γουόρεν
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:Τσάρλι Σάροφ
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Μαρκ Κόρβεν
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: '98
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Tanweer
    Στοιχειωμένα Νερά

Ποδαρικό στο 2024 με τετριμμένες βινιέτες τρόμου. Με horror σαν αυτο, θα πούμε το νερό νεράκι. 

Από τον Γιάννη Βασιλείου

Τα συνήθη συστατικά μιας επιτυχημένης ταινίας τρόμου είναι μια απειλητική οντότητα, είτε άυλη, είτε υλική πλην (συνήθως) κακοφορμισμένη, και κάποιοι βασικοί κανόνες λειτουργίας της. Το «Night Swim» έχει ως κακό της υπόθεσης μια πισίνα, η οποία φαίνεται να διψάει για αίμα και καλεί στα βάθη της ανήλικα κι ενήλικα θύματα. Για την ακρίβεια, δεν είναι ακριβώς η πισίνα στοιχειωμένη, αλλά τα νερά της, όπως υποδεικνύει και ο ελληνικός τίτλος. Όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, τη φυσική και τη βιολογία, τους ποιητές, αλλά και την προσωπική μας εμπειρία, το νερό δίνει ζωή, αλλά μπορεί και να την πάρει. Στη συγκεκριμένη ταινία το νερό δεν εξυπηρετεί τίποτε νοηματικά, πέρα από το να εκπροσωπήσει την απαραίτητη για μια ταινία τρόμου απειλή σε αποκλειστικά πρώτο επίπεδο. Στο «Dark Water» του Χιντέο Νακάτα για παράδειγμα, με τα τσουνάμι να αριθμούν τρομακτικά νούμερα θυμάτων, το νερό είχε από μόνο του μια εννοιολογική φόρτιση. Περαιτέρω, αν και η πισίνα αποτελεί είδος πολυτελείας κι αποτελεί σύμβολο ταξικής ανισότητας στα περισσότερα σημεία του παγκόσμιου χάρτη, τίποτε ταξικό δεν υπάρχει στην ταινία του πρωτοεμφανιζόμενου Μπρους ΜακΓκουάιρ.

Αφού λοιπόν το «Night Swim» περιορίζεται σε ένα πρώτο επίπεδο, οφείλουμε κι εμείς να εστιάσουμε εκεί και να επισημάνουμε την απουσία κανόνων λειτουργίας αυτού του στοιχειωμένου νερού. Φυσικά, δεν χρειάζονται να εξηγούνται όλα, ούτε χρειάζονται να βγάζουν τα πάντα νόημα - έχουμε δει πραγματικά αριστουργήματα σουρεαλιστικού τρόμου κατά καιρούς. Πρέπει να κρατηθεί και μια ισορροπία, όμως, αν τα πάντα είναι ρευστά, το ενδιαφέρον χάνεται. Εν προκειμένω, αν πχ. το νερό μπορεί από μόνο του να αποκτήσει υλική υπόσταση, με οδηγούς της ...απώλειας της ελπίδας τους πρώτους νεκρούς, γιατί χρειάζεται και ξενιστή; Κι αν παρασιτώντας χαρίζει ευζωία και επιτυχία και θεραπεύει πάσα νόσο και πάσα μαλακία, γιατί ένας από αυτούς τους ξενιστές πάσχει από αναπνευστική ανεπάρκεια; Υπάρχουν μια σειρά από τέτοιες ανακολουθίες στο φιλμ, τις οποίες θα συγχωρούσαμε αν οι βινιέτες τρόμου γαργαλούσαν παιχνιδιάρικα τον φαν μέσα μας. Μα έλα που όλες παραπέμπουν σε κάτι που έχουμε δει θεαματικά καλύτερα στο παρελθόν και έλα που η μοναδική πραγματικά ανατριχιαστική εικόνα - η συνάντηση με προηγούμενο ένοικο της κατοικίας- έρχεται έξω από το νερό, ενώ ο δημιουργός θέλει να βγούμε από την αίθουσα φοβούμενοι το υγρό στοιχείο.

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Κέρι Κόντον να ενδιαφερθούμε για τα όσα τετριμμένα συμβαίνουν, τα «Στοιχειωμένα Νερά» αποτελούν το ακριβώς αντίθετο της αχαρτογράφητης κινηματογραφικής περιοχής, μια ανιαρή multiplexάδικη ταινία τρόμου που κάνει ποδαρικό με το αριστερό για το 2024.  

  

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Στοιχειωμένα Νερά
  • Στοιχειωμένα Νερά