Ανώνυμη Κλήση - ταινιες , παιζονται τωρα || cinemagazine.gr

Ανώνυμη Κλήση

On the Line

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2022
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΗΠΑ
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ρομουάλντ Μπουλανζέ
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Ρομουάλντ Μπουλανζέ
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Μελ Γκίμπσον, Γουίλιαμ Μόουζλι, Αλάια Σέρορ-Ο'Νιλ, Κέβιν Ντίλον, Νάντια Φάρες
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ζαβιέ Καστρό
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Κλεμάν Περέν
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 104'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Tanweer
    Ανώνυμη Κλήση

Ένας βετεράνος νυχτερινός ραδιοφωνικός παραγωγός, δέχεται κατά την διάρκεια της εκπομπής του μια ανώνυμη κλήση που απειλεί τη ζωή της οικογένειάς του. Θρίλερ «δωματίου» που ενώ κρατά τα γκέμια των σκηνοθετικών του τρόπων, μοιάζει να εγκλωβίζεται στην προβλεψιμότητα των σεναριακών του ανατροπών.

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Από τη μια ο Ρομουάλντ Μπουλανζέ, ένας τηλεοπτικός Γάλλος πολυτεχνίτης, και η πρώτη ύλη του μικρού μήκους «Talk» του πριν τρία χρόνια με τον Γουίλιαμ Μπόλντγουιν στον ρόλο που αναλαμβάνει πλέον ο Γκίμπσον. Τιμήθηκε γενικώς σε φεστιβαλικά κυκλώματα και ενώσεις «δεύτερου διαζώματος» κι όποιος το είδε του άρεσε. Κι από την άλλη ο Γκίμπσον, στην limbo της παράλληλης καριέρας που η κακή του δημοσιότητα διασφάλισε. Στα της κριτικής όμως, για τον υπογράφοντα τουλάχιστον, ο Γκίμπσον είναι μεγάλος κινηματογραφικός ηθοποιός και η τέχνη (και το ερμηνευτικό ένστικτο) δεν ξεχνιούνται. Για τσεκ ποιότητας, ωστόσο, όπως το δει κανείς. Για να μην πολυλογούμε όμως, απ' το καλάθι που σου δίνουν διαλέγεις. Κι εδώ δεν κακόπεσε, αν και η φτιαξιά του έργου θα μπορούσε να το πάει πολύ παραπάνω.

Η φτιαξιά του έργου είναι αντικείμενο της κριτικής, δεν μπορεί να μένει κανείς σε τσιτάτα ή ευκολίες χαρακτηρισμών από τους οποίους το έργο μάλλον θα συγκεντρώσει κοιτάσματα. Πράγμα άδικο διότι αφηγηματικά η ταινία είναι ένα περίπου αδιάλειπτο tour de force καλού μοντάζ και πλήρους αξιοποίησης της ενεργητικότητας του Γκίμπσον ο οποίος γρήγορα ηγεμονεύει το έργο, κλέβει με άνεση τους διαλόγους και ως μεγάλος σταρ σε βάζει να συμπάσχεις και να τον αντιπαθείς ταυτόχρονα.

Ο Μπουλανζέ εδώ έχει όπλα στα χέρια του. Μερικά βάλλουν άψογα και αποδίδουν ένταση, άλλα με την πάροδο του χρόνου εκπυρσοκροτούν άσφαιρα και, το χειρότερο, αρχίζουν να σε ψυχανεμίζουν προς κινηματογραφικούς προκατόχους που το έκαναν με εύρος και ένταση auteur στην ούγια και - το προαισθάνεσαι - εδώ δεν θα είναι ισοϋψές το αποτέλεσμα. Άσε που, μεταξύ μας, έχε χάρη που δεν πρέπει να κάνουμε και spoiler, ούτε κι εκείνα ήταν τίποτα μεγάλες ταινίες.

Βασικά όπλα είναι η καλή αρχική ιδέα και, κυρίως, η b γοητεία. Αυτά δηλαδή που θεμελιώνουν το μεστό λαϊκό σινεμά. Η b γοητεία συνίσταται εδώ στα θαύματα στον μικρό χώρο, στον διάλογο και τις έξυπνες παραλείψεις του που δημιουργούν αγωνία, στην σβελτάδα που μπορεί να έχει το φαινομενικά θεατρικό στήσιμο, στον ρυθμό, στην απλότητα της ξερής ατμοσφαιρικότητας και της αγωνίας του «πρώτου επιπέδου». Χωρίς «πρώτο επίπεδο» το σινεμά (είδους, ειδικά) βαυκαλίζεται, περιαυτολογεί, μεγαλοπιάνεται.

Το πρόβλημα αρχίζει όταν η ιστορία, κι έπειτα το σενάριο, επιχειρούν να υπερβούν την εξυπηρέτηση της σύμβασης με εξυπνάδες θέλοντας να σε πιάσουν στον ύπνο. Τουτέστιν, twist. Εδώ, σε τούτον τον θεατή, η ταινία χάνει το κύρος της, χάνει και το κυριότερο, ίσως, ενός b movie: Την διάθεση να το επισκέπτεσαι ξανά και ξανά για να απολαμβάνεις ΣΙΝΕΜΑ στην μεθοδολογία του, στις αφηγηματικές του απαντήσεις. Τούτο, ακόμα κι όταν (σαν καλό b) αφήνει κάποιες χαραμάδες προς κάτι μεγαλύτερο -το κάνει όταν υπαινίσσεται πάνω στην διασημότητα και την σχέση της με τις ενοχές - πέφτει σταδιακά θύμα του αμφίβολου γούστου και της ηθικολογικής ελαφρότητας των αναμενόμενων αυτών twists.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Ανώνυμη Κλήση
  • Ανώνυμη Κλήση