Το Μαγαζάκι της Κεντρικής Οδού

Ένας φτωχοδιάβολος μαραγκός στη ναζιστική Σλοβακία τοποθετείται από τους δοσίλογους ως επιστάτης ενός εβραϊκού μαγαζιού που πουλάει κουμπιά. Εκεί γνωρίζεται με την εβραϊκή κοινότητα αλλά και την καλοκάγαθη ηλικιωμένη ιδιοκτήτρια που δεν καταλαβαίνει τι αρχίζει να συντελείται. Το πρώτο από τα δύο Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας της Τσεχοσλοβακίας είναι ένα καταπληκτικό έργο πάνω στο πώς «ο φόβος τρώει τα σωθικά», πώς ο ανθρώπινος χαρακτήρας αδυνατεί, εκτός κι αν είναι «συνεργατικός», να αντέξει ζυγό ανελευθερίας.

Πρόκειται περί διαυγούς αριστουργήματος, επιδεικτικής τεχνικής αρτιότητας, μεγάλων ερμηνειών (αξέχαστη η Ίντα Καμίνσκα), άπταιστης σεναριακής διαλεκτικής, θαυμάσιων ευρημάτων (η πυραμίδα και ο ντελάλης είναι δύο) και μνημειώδους τρίτης πράξης με τη νύχτα πριν το σχεδιαζόμενο πογκρόμ να παίρνει, αναλογικά, τη θέση της σαν μια από τις σκοτεινότερες στιγμές της ιστορίας του σινεμά.