Τρεις Ευχές για την Σταχτοπούτα

Το «3 ευχές για την Σταχτοπούτα» είναι νορβηγικό ριμέικ μιας τσέχικης, ομώνυμης ταινίας του 1973.Όπως διαβάζουμε, η προβολή του πρωτότυπου έργου αποτελεί χριστουγεννιάτικη παράδοση για την τσέχικη τηλεόραση. Δεν γνωρίζουμε πώς το ριμέικ κατέληξε σε νορβηγικά χέρια, αλλά, για να ολοκληρωθεί αυτή η παράδοξη ένωση λαών, στην χώρα μας η ταινία θα προβληθεί αποκλειστικά μεταγλωττισμένη στα ελληνικά. Κατά τα λοιπά, αφορά την ιστορία της Σταχτοπούτας.

Πρόκειται για μια ιστορία τόσο παλιά, όσο ο χρόνος, την οποία γνωρίσαμε κυρίως μέσω της εκδοχής των αδερφών Γκριμ, με τις απαραίτητες τροποποιήσεις ώστε να απευθύνεται σε παιδιά. Στο σινεμά την έχουμε δει σε δεκάδες παραλλαγές, είτε επίσημες, είτε ανεπίσημες-  το «Pretty Woman» πχ., η δημοφιλέστερη ρομαντική κομεντί των ‘90s, βασίζεται σ’ αυτή.  Πριν λίγα χρόνια είδαμε μια συμπαθέστατη, καλαίσθητη live-action διασκευή του αγαπημένου ντισνεϊκού animation δια χειρός Κένεθ Μπράνα, η οποία (ειδικά) στις σκηνές του χορού παρέπεμπε σε δημιουργία των Πάουελ και Πρεσμπέργκερ. Πριν λίγους μήνες είδαμε και μια πιο χειραφετημένη, μιούζικαλ εκδοχή της με την Καμίλα Καμπέγιο. Ή μάλλον είδατε, καθώς ο υπογράφων δηλώνει χωρίς φόβο και πάθος ότι εγκατέλειψε στο ημίωρο έντρομος. Ως παραμύθι, η Σταχτοπούτα αναδεικνύει την αρετή της καλοσύνης, έχει, ασφαλώς, μανιχαϊστικό χαρακτήρα, με την μητριά της και τις αδερφές της να είναι αποκρουστικά κακές, έχει και παρωχημένα sex politics, τα οποία έχουν αναπροσαρμοστεί για να ανταποκριθούν στους (εκάστοτε) μοντέρνους καιρούς, όπως συμβαίνει κι εδώ.

Όλα αυτά, απλά για να αναρωτηθούμε τι παραπάνω μπορεί να έχει να δώσει ακόμα μια παραλλαγή της Σταχτοπούτας; Η παραγωγή ετούτης εδώ της εκδοχής, όταν δεν ανοίγεται στη χιονισμένη φύση, διαθέτει ουσιαστικά δυο βασικά σετ, ενώ η μαγεία, ένα δομικό στοιχείο της ιστορίας, είναι απούσα, με εξαίρεση τις σκηνές των ευχών, οι οποίες επαναλαμβάνονται. Μένει η φωτογένεια της Νορβηγίδας pop σταρ Αστρίντ Σ. -για την ερμηνεία της επιφυλασσόμαστε λόγω ντουμπλάζ-, μένει η ευπρόσδεκτη, διακριτική «ενδυνάμωση» του χαρακτήρα, μένει και η εύληπτη ανάδειξη της καλοσύνης της ηρωίδας, ώστε γονείς και παιδιά να έχουν κάτι να συζητήσουν μετά. Κατά την διάρκεια της προβολής, πάντως, τα παιδιά ίσως ξεγελάσουν κάπως την ανία τους, αλλά οι ενήλικοι συνοδοί τους μάλλον θα εύχονται να γίνει η άμαξα κολοκύθα μια ώρα αρχύτερα.