12:06
11/10
Κινηματογράφος στη σέντρα: 8 ταινίες που παίζουν μπάλα
«Μπάλα για Καταραμένους» (The Damned United, 2009) του Τομ Χούπερ
Από τις πιο αγαπημένες ιστορίες του ποδοσφαίρου είναι η ιστορία του Μπράιαν Κλαφ στην Λιντς. Προπονητής που θυμίζει τον δικό μας Νίκο Αλέφαντο σε εξωστρέφεια, ο Κλαφ ήταν ένας σκληροπυρηνικός άνθρωπος του ποδοσφαίρου, που δεν μάσαγε τα λόγια του αλλά είχε κι ένα πηγαίο προπονητικό ταλέντο. Αμέσως προτού αναλάβει την Νότινγχαμ (με την οποία και πήρε αργότερα δύο διαδοχικά Πρωταθλητριών), πέρασε από την Λιντς στην οποία κι έμεινε ακριβώς 44 μέρες. Η ταινία, σε πλήρη σκωπτική εγγλέζικη ανωτερότητα, περιγράφει πώς έκανε μαλλιά-κουβάρια το Έλαντ Ρόουντ, σημείωσε το ως τότε χειρότερό ξεκίνημα του συλλόγου σε σεζόν, αποξενώθηκε από τους παίκτες κι εκδιώχθηκε κακήν κακώς από μια ομάδα που έτσι κι αλλιώς (!) θεωρούσε εκ των προτέρων έναν βρώμικο σύλλογο που παίζει αντιαθλητικό ποδόσφαιρο.
Με αφορμή τον Ντιεγκίτο και το ντοκιμαντέρ του Ασίφ Καπάντια «Ντιέγκο Μαραντόνα» για τον μεγάλο μπαλαδόρο, γυρνάμε πίσω το ρολόι σε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις που το σινεμά βρήκε στην στρογγυλή θεά αυτό που γύρευε.
Από τον Ηλία Δημόπουλο
Υπό προϋποθέσεις το ποδόσφαιρο είναι ένα ιδιαίτερα κινηματογραφικό άθλημα. Το πρόβλημα είναι πως δύσκολα κερδίζεται η κατά κόρον πεποίθηση πως είναι άθλημα αντιπνευματικό κι έτσι το «στρατόπεδο των καλλιτεχνών» το σνομπάρει. Δεν πειράζει, για δύο λόγους: Πρώτος ότι είμαστε αρκετοί στο σινεφιλικό στρατόπεδο που θα βλέπουμε ταινίες με μπάλα και, δεύτερος, υπάρχουν και κάμποσες δημιουργίες, πιο πρόσφατης του ντοκιμαντέρ για τον Ντιέγκο Μαραντόνα που βλέπουμε αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες, που αντιλαμβάνονται και την κινηματογραφικότητα και την πνευματικότητα του παιχνιδιού.
Βρήκαμε 8 ταινίες που στηρίζουν την αντεπίθεση και βγαίνουν με πολλούς παίκτες στην κινηματογραφική περιοχή.
%BANNERMISC%
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ GALLERY
ΕΠΟΜΕΝΟ GALLERY
_1581_107777793_type12564.jpg)
