Κινηματογραφικά Πάθη! 5 ταινίες που πρέπει να δεις το Πάσχα στο Cinobo - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
14:52
18/4

Κινηματογραφικά Πάθη! 5 ταινίες που πρέπει να δεις το Πάσχα στο Cinobo

Το ΣΙΝΕΜΑ cinemagazine.gr ετοιμάζεται για Πάσχα και ανακαλύπτει στη συλλογή του Cinobo ταινίες για κάθε κινηματογραφική νηστεία. Χιουμοριστικά road movie, προκλητικες καλόγριες, vegan ντοκιμαντέρ, υπερβατική θρησκοληψία και ανοιξιάτικες αποδράσεις, για μία Μεγάλη κινηματογραφική Εβδομάδα!

Η Οδύσσεια του Βάση (La Odisea de Vasi, 2020)
Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαθεοχάρης

Τι είναι το Πάσχα αν δεν κρατάς τις παραδόσεις; Έτσι, λοιπόν, προτείνουμε κινηματογραφική Ανάσταση στην πατρίδα με λαμπάδες, αρνιά, οικογενειακούς μπελάδες, συναισθηματικά μπλεξίματα και πολύ πολύ χιούμορ. Η «Οδύσσεια του Βάση» του Βασίλη Παπαθεοχάρη είναι ένα απρόσμενο, πασχαλινό road movie που εμπνέεται παράδοξα κι αυτοβιογραφικά από τα Πάθη (και τα λάθη) του συμπαθέστατου Βάση, alter ego του σκηνοθέτη, σεναριογράφου, πρωταγωνιστή.

Στην ιστορία ενός φιλόδοξου δημιουργού που έχει χόλιγουντ όνειρα, αλλά ασπρόμαυρη πραγματικότητα, ο Παπαθεοχάρης δρομολογεί ένα συμπαθέστατο road movie με αυτοσαρκαστική διάθεση και καλτ πινελιές, το οποίο κλείνει το μάτι στην αγαπημένη του «Νεμπράσκα» και στην ευθύτητα του Τζάρμους. Με αφετηρία το Αλικάντε της Ισπανίας και προορισμό την Καρδίτσα, η Μεγάλη Εβδομάδα της «Οδύσσειας του Βάση» είναι ένα απολαυστικό ταξίδι με συνοδηγό την καρδιά σας και αποσκευές το Βραβείο Κοινού του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2020. Πάνος Γκένας

Μπενεντέτα (Benedetta, 2021) 

Σκηνοθεσία: Πολ Βερχόφεν

Το πολύπαθο project του Πολ Βερχόφεν έφτασε (επιτέλους) στις αίθουσες πέρυσι το φθινόπωρο για να εξαπολύσει το ιερόσυλο όραμα του Ολλανδού σκηνοθέτη σε ανυποψίαστους και μη θεατές. Η «Μπενεντέτα» δεν μοιάζει με ταινία ενός δημιουργού που έχει πατήσει τα ογδόντα, αλλά με έργο κάποιου που μόλις ξεκίνησε, με όρεξη, προβοκατόρικη διάθεση και νεανική ορμητικότητα. Το πρώτο της σαραντάλεπτο είναι ό,τι πιο camp είδαμε την τρέχουσα σεζόν, στη συνέχεια κοπάζει λίγο για να δοθεί χώρος σε μια ιστορία για την διαπλοκή θρησκείας, εξουσίας και σεξουαλικότητας.

Η Βιρζινί Εφιρά πιάνει φωτιά στον ρόλο της αγίας(;) Μπενεντέτα, μα είναι η «δική μας» Δάφνη Πατακιά  που κλέβει την παράσταση, ενσαρκώνοντας το μοναδικό άδολο ανθρώπινο ον του έργου, προτού διδαχτεί κι αυτή τον τρόπο του Θεού και των Ανθρώπων, όπως τον οικειοποιούνται και τον (παρ)ερμηνεύουν οι εκπρόσωποί τους. Θέαμα (α)κατάλληλο για όσους δεν τα πάνε καλά  με την (ψυχαναγκαστική) κατανυκτικότητα των ημερών. Γιάννης Βασιλείου

Αγελάδα (Cow, 2021)
Σκηνοθεσία: Άντρεα Άρνολντ

Πασχαλινή πρόταση μια ταινία με (και για) μια αγελάδα; Κι όμως, ναι. Διότι το «Cow», όσο είναι ένα ρεαλιστικό δράμα καταγραφής της ζωής μια αγελάδας, όσο αναβαθμίζεται από τις ενέσεις συμβολισμών της Άρνολντ, που το κάνουν μια διαχρονική φεμινιστική παραβολή, άλλο τόσο είναι και μια ταινία πάνω στη θυσία. Ενός όντος που ζει επιτελώντας τον ρόλο του στην τροφική αλυσίδα της φυσικής επιλογής, αλλά εν τέλει υπάρχει για να απομυζάται βιομηχανικά και να πεθαίνει –μοναχικά, ως είθισται με τον θάνατο- υπηρετώντας τον Άνθρωπο. Η Luma, η «φωτεινή» όπως λέει το όνομά της, η αίρουσα τις αμαρτίες μας; Γιατί όχι; Δεν ξέρουμε αν γνωρίζει τι περνά, ίσως δεν εστάλη, κατά το χριστιανικώς ορθόν, να κουβαλήσει για χάρη μας έναν Σταυρό, αλλά η στωική μαρτυρικότητα είναι εμφανής σε κάθε πλάνο, το αγαθό (που θεωρούμε δεδομένο) το παρέχει αφειδώς και η αγνωμοσύνη μας, πάγια αυτή, είναι όλα τους παρόμοια.  

Κι έτσι, ωστόσο, η θέαση και η ενσυναίσθηση της ιστορίας της είναι οπωσδήποτε ένας σημαντικός δείκτης για όλους μας ότι εξακολουθούμε να ζούμε αρμονικά σε έναν κόσμο που δεν περιέχει μοναχά εμάς. Ηλίας Δημόπουλος

Θέλμα (Thelma,2017) 
Σκηνοθεσία: Γιόακιμ Τρίερ

Ο Νορβηγός Γιόακιμ Τρίερ –ουδεμία σχέση με τον Λαρς- έφτασε μέχρι τα Όσκαρ φέτος με το «Worst Person in the World», μα η μεγάλη του στιγμή ήρθε με την ακριβώς προηγούμενη ταινία του, τη «Θέλμα». Στην ταινία μια νεαρή φοιτήτρια, μεγαλωμένη με αυστηρές θρησκευτικές αρχές, νιώθει έλξη για συμφοιτήτριά της κι αυτό πυροδοτεί μια σειρά από ανεξήγητα περιστατικά που φαίνεται να σχετίζονται με τη διάθεσή της.

Εκλεκτικές συγγένειες με την «Carrie» του Ντε Πάλμα και του Στίβεν Κινγκ, όπως εξερευνά τις παράπλευρες απώλειες της τυπολατρικής παρανόησης του θείου λόγου, αλλά και με το κλασσικό μελόδραμα «Now, Voyager» με την Μπέτι Ντέιβις, έτσι όπως περιγράφει την προσπάθεια ενός νέου ανθρώπου να κατακτήσει την προσωπική του ελευθερία, σπάζοντας τα δεσμά επίκτητων στερεοτύπων και προκαταλήψεων. Όλα αυτά σε συσκευασία ενός υποβλητικού μεταφυσικού δράματος που παρακολουθείς υπνωτισμένος από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Γιάννης Βασιλείου

Γλυκιά Απόδραση (The Sweet Escape, 2015)
Σκηνοθεσία: Μπρουνό Πονταλιντές

Ένας 50άρης γραφίστας, λάτρης της αεροπλοΐας, απηυδισμένος από την καθημερινή ρουτίνα στη μεγάλη πόλη αποφασίζει να παρατήσει τα πάντα για να πραγματοποιήσει ένα ταξίδι με καγιάκ. Η φυσιολατρική βόλτα στη γαλλική επαρχία θα του προσφέρει νέες γνωριμίες, ευτράπελα περιστατικά και... φυσικά (#punintended) μία νέα ισορροπία.

Το ταξίδι του Μισέλ είναι ένα «υδάτινο» road movie που προσφέρει αυτό ακριβώς που υπόσχεται ο τίτλος του, μία «Γλυκιά Απόδραση». Ανάλαφρη και τίμια, αντίδωρο σε μία περίοδο που σκιάζει λόγω επικαιρότητας, η ταινία του ηθοποιού/σκηνοθέτη Μπρούνο Πονταλιντές είναι μία ανοιξιάτικη «οδύσσεια» για τους προσωπικούς μύθους και τις τρυφερές συναντήσεις μας. Μία φυγή από τη μουντή καθημερινότητα που επιπλέει στα ήσυχα νερά των βασικών αναγκών μας και ανοίγει ένα κινηματογραφικό παράθυρο-ανάσα στη φύση. Ένα ιδανικό, πασχαλινό, κινηματογραφικό επιδόρπιο για την γιορτή που παιανίζει την «πίστη, αγάπη, ελπίδα» στον άνθρωπο. Πάνος Γκένας

Δείτε τις παραπάνω (και όχι μόνο!) ταινίες στο Cinobo, την ελληνική streaming πλατφόρμα που ειδικεύεται στον ανεξάρτητο, διεθνή κινηματογράφο. Διαβάστε περισσότερα για το Cinobo και ξεκινήστε τη δωρεάν δοκιμή σας για 14 μέρες!