8:36
16/5

Για το «Shoplifters» του Κόρε Έντα, σημασία έχει να αγαπάς

Εξαρχής ο Χιροκάζου Κόρε Έντα, παλιός γνώριμος της Κρουαζέτ με συνολικά επτά συμμετοχές στο επίσημο πρόγραμμα των Καννών, θεωρείτο σίγουρο χαρτί και αξιόπιστη προσθήκη στο φετινό Διαγωνιστικό. Μετά την προβολή του «Shoplifters» μπορούμε να επιβεβαιώσουμε πως ο Ιάπωνας σκηνοθέτης των τρυφερών οικογενειακών δραμάτων όπως τα «Κανείς Δεν Ξέρει» (2004) και «Πατέρας και Γιος» (2013) κερδίζει επάξια όχι μόνο το δικαίωμα να συγκαταλέγεται στα φαβορί για τα βραβεία της διοργάνωσης, αλλά και να παίρνει προβάδισμα, τουλάχιστον στην καρδιά μας.

Αφοσιωμένος ανατόμος των πολύπλοκων οικογενειακών δυναμικών, τα οποία πάντοτε στις ταινίες του τοποθετούνται σε ένα επίπεδο ηθικού αναστοχασμού ως προς τα κοινωνικά πρότυπα και κανόνες, ο Κόρε Έντα εστιάζει εδώ σε μια τριμελή οικογένεια φτωχοδιάβολων που έχουν κάνει επάγγελμα το να ξαφρίζουν καταστήματα. Έπειτα από μια από τις καθιερωμένες επιδρομές τους στο σουπερμάρκετ, ο Οσάμου και ο γιος του, Σότα, επιστρέφουν σπίτι, για να συναντήσουν ένα κοριτσάκι παρατημένο στο κρύο. Παρά τον αρχικό δισταγμό, η οικογένεια αποφασίζει να πάρει υπό την προστασία της τη μικρή Τζούρι, μία απόφαση ωστόσο που παρά τις αγαθές προθέσεις, θα βγάλει στην επιφάνεια κρυμμένα μυστικά.

ο Κόρε Έντα εξετάζει με μειλιχιότητα τα όρια του δικαίου και της ηθικής, αντιμετωπίζοντας τη σχεδόν νομοτελειακή παραμονή των φτωχοδιάβολων ηρώων του στο κοινωνικό περιθώριο με όρους ήπιας τραγικότητας

Ο θεματικός άξονας που τον απασχόλησε και στο «Πατέρας Και Γιος» αναφορικά με το αν γονιός είναι εκείνος που γεννά ή αυτός που αγαπά τα παιδιά, επανέρχεται εδώ, με την χαρακτηριστικά στοργική ματιά του 55χρονου Ιάπωνα δημιουργού. Ταυτόχρονα, ο Κόρε Έντα εξετάζει με μειλιχιότητα τα όρια του δικαίου και της ηθικής, αντιμετωπίζοντας τη σχεδόν νομοτελειακή παραμονή των φτωχοδιάβολων ηρώων του στο κοινωνικό περιθώριο με όρους ήπιας τραγικότητας, αφού παρά τις αγαθές προθέσεις και ανεξάρτητα από τον αλτρουισμό τους, βρίσκονται πάντα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, υπόλογοι απέναντι στο γράμμα του νόμου.

Με το «Shoplifters» είναι ίσως η πρώτη φορά που ο Κόρε Έντα διοχετεύει κατ’ αποκλειστικότητα το ενδιαφέρον του στον κόσμο των κοινωνικά απόκληρων, επιμερίζοντας μάλιστα την προσοχή του τόσο στο σπίτι όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο όπως ο χώρος εργασίας. Υπό αυτό το πρίσμα, το τελευταίο του πόνημα αποτελεί ό,τι πιο επιμερισμένο δείγμα γραφής μας έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα, τουλάχιστον ως προς το δίπολο οικογένεια-κοινωνία.

Εκείνο που κάνει μεγαλύτερη εντύπωση ωστόσο στο «Shoplifters» είναι η σκιαγράφηση της αγάπης, συχνά παράδοξης ή μάλλον παράδοξα εκπεφρασμένης, αλλά σε κάθε περίπτωση υπαρκτής και ξεκάθαρα παρούσας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σκηνή όπου ο ψιλικατζής, αφού έχει καταλάβει ότι ο Σότα και η Τζούρι τον ξαφρίζουν, «κερνάει» στα μικρά ένα πολύτιμο μάθημα ανοχής και δικαιοσύνης. Άλλωστε, εκείνο που ανυψώνει ακόμα περισσότερο το εγχείρημα του Κόρε Έντα είναι ότι δίχως να ωραιοποιεί τα ψεγάδια των ηρώων του αλλά και χωρίς να παραγνωρίζει το κακό που παραμονεύει σε κάθε στενό της μεγαλούπολης, καταφέρνει να διατηρήσει τη ζεστή και γεμάτη ανθρωπισμό ματιά του στο ακέραιο.

Αυτός είναι επομένως ένας πολύ συγκεκριμένος λόγος που ακόμα και η γλυκύτατη Τζούρι - παρά το εμφανώς αβανταδόρικο παρουσιαστικό της - δε μετατρέπεται σε ένα ζαχαρωτό της μεγάλης οθόνης με στόχο να κλέψει φτηνά την καρδιά μας, αλλά σε έναν χαρακτήρα με βάθος και πτυχές, που υπηρετεί στο ακέραιο την στρατηγικά τοποθετημένη ανθρωπογεωγραφία του «Shoplifters».

Διαβάστε ακόμη:

«Solo: A Star Wars Story»: Ο Ρον Χάουαρντ ταξιδεύει με σχετική επιτυχία σε έναν γαλαξία πολύ, πολύ μακρυά
Με το «BlacKkKlansman» ο Σπάικ Λι κάνει (ξανά) το σωστό!
Το «Happy as Lazzaro» θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για κάποιο από τα μεγάλα βραβεία του φετινού φεστιβάλ
Ο Τρίερ βυθίζεται στον ωκεανό της αλαζονείας του με το «The House That Jack Built»
«Τρία Πρόσωπα»: Καινούρια ταινία απ’ τον Παναχί, κακά μαντάτα για την πατριαρχία
Χορός μέχρι θανάτου και ομαδικά freak out στο «Climax» του Γκασπάρ Νοέ
Ο Γιώργος Ζώης μας προσκαλεί σε στενές επαφές «Tρίτου Eίδους»
Το καθηλωτικό «Girl» είναι η ταινία-έκπληξη του φετινού φεστιβάλ
Ο Γκοντάρ επιμένει, επανάσταση τώρα!
Ο Μαντς Μίκελσεν δίνει αγώνα ζωής στην «Αρκτική»
Σοκ στις Κάννες: 10 αμφιλεγόμενες ταινίες στην ιστορία του Φεστιβάλ [photos]
Με το «Sorry Angel» ο Κριστόφ Ονορέ υπογράφει την πιο αυτοβιογραφική- και καλύτερη- ταινία του
Ο «Ψυχρός Πόλεμος» του Παβλικόφσκι είναι ένα αθεράπευτα ρομαντικό οδοιπορικό στα χαρακώματα του έρωτα
Ο Σερεμπρένικοφ με το γλυκόπικρο «Leto» μας υπενθυμίζει ότι κάθε καλοκαίρι κάποια στιγμή τελειώνει
Το «Birds of Passage» είναι η πιο ασυνήθιστη γκανγκστερική ταινία που έγινε ποτέ
«Wildlife» και Κάρεϊ Μάλιγκαν δικαιώνουν απόλυτα το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Πολ Ντέινο 
Λευτεριά στον Κίριλ Σερεμπρένικοφ
Το «Everybody Knows» είναι ένας διεκπεραιωτικός Φαρχαντί που λειτουργεί με άνεση στο ρελαντί
Κάννες 2018: Κέιτ, Πενέλοπε και Τζούλιαν στο λαμπερό κόκκινο χαλί της πρεμιέρας
Κάννες 2018: Αυτές είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε στο φεστιβάλ