12:57
13/2

60ό ΦΚΘ: Η «Ιστορία Τριών Αδελφών» και η παραμυθένια κόντρα με την Παράδοση

Ο σκηνοθέτης και ιστορικός Εμίν Αλπέρ, βραβευμένος στο Φεστιβάλ Βερολίνου με το ντεμπούτο του «Beyond the Hill» (2012) και στη Βενετία με το «Frenzy» (2014), επιστρέφει φέτος με το «A Tale of Three Sisters», μία γοητευτικη, αλλά συγκρατημένη, κινηματογραφική παραβολή για το αναπόδραστο της μοίρας.

Τρεις αδελφές, η Ρεϊγιάν (20), η Νουρχάν (16) και η Χαβά (13), βρίσκονται ξανά μαζί στο πατρικό τους. Και οι τρεις υπήρξαν υπηρέτριες - ψυχοκόρες, σύμφωνα με μία παράδοση που θέλει ανήλικα κορίτσια να βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού εύπορες οικογένειες, αλλά πλέον καμία δεν εργάζεται. Η Ρεϊγιάν είναι μητέρα, η Νουρχάν απολύθηκε από το σπίτι του Δρ. Νεκάτι λόγω συμπεριφοράς και η Χαβά είναι ακόμα άνεργη. Ο πατέρας τους αποφασίζει να αναλάβει δράση και να αποκαταστήσει τα κορίτσια του, άλλωστε έχει ήδη παντρέψει τη Ρεϊγιάν με τον αφελή Βεϊσάλ, και καλεί τον Δρ. Νεκάτι να περάσει τη νύχτα στο χωριό.

Μία ρουστίκ ενδοσκόπηση στις ασφυκτικές παραδόσεις και ταυτόχρονα μία τσεχοφικών αποχρώσεων θεατρική αναπαράσταση, η «Ιστορία» εμπνέεται από μία ανθρώπινη λαχτάρα διαφυγής σε έναν μικρόκοσμο που φαίνεται πνιγηρός και αναζητά «ένα καλύτερο μέλλον». Οι τρεις αδερφές, ο πατέρας, ο σύζυγος ξέρουν καλά πως το μέλλον είναι μακριά από τα πρόχειρα, πετρόχτιστα σπίτια του ενός δωματίου στο χωριό και ζητούν επίμονα από τον κορυφαίο της κοινωνικής πυραμίδας, εδώ τον επιφανή γιατρό, μία ευκαιρία για να βρεθούν στην πόλη, ένα ιδανικό όπως το όνειρο της Ιρίνας των «Τριών Αδερφών» του Τσέχωφ για τη Μόσχα.

Τοποθετημένη στην καρδιά της Τουρκίας, στα βουνά της Κεντρικής Ανατολίας, η ταινία δίνει στον Διευθυντή Φωτογραφίας Εμρέ Ερκμέν αρκετές ευκαιρίες για να χρησιμοποιήσει το φυσικό σκηνικό υπέρ της, αντιπαραβάλλοντας την ατέρμονη ρουτίνα της εσώκλειστης ζωής. Αυτή η αντιπαραβολή έχει αρκετό οπτικό ενδιαφέρον και δίνει μία σχεδόν παραμυθένια ποιότητα σε μερικές σκηνές της «Ιστορίας» (μία αναπάντεχη συνάντηση με ληστές), την ώρα που ο Αλπέρ επιλέγει ειρωνικά να κινηματογραφήσει τις αδελφές να κάνουν σχέδια όταν εκτελούν μία παραδοσιακή συνταγή, στήνει σημαντικές κουβέντες γύρω από τη φωτιά (τα πρόσωπα των χαρακτήρων φωτίζονται συνήθως από μία φωτιά που σιγοκαίει σε ευθεία αναλογία με τις προσδοκίες τους), ενώ σουρεαλιστικές πινελιές (η Χαβά τρώει χώμα, οι κωλοτούμπες μία εύθυμης χωριανής) δίνουν έξτρα ενδιαφέρον στην αφήγηση.

Από την άλλη η λιτή και χωρίς εκπλήξεις πλοκή, όπως και η πρόδηλη θεατρικότητα του σεναρίου, «γειώνουν» αρκετά το αποτέλεσμα, ενώ το φινάλε που υπογραμμίζει τους επαναλαμβανόμενους κύκλους του αναπότρεπτου πεπρωμένου «αδειάζει» μεμψίμοιρα το κοινό. Σκοπός όμως του Αλπέρ ήταν να αφηγηθεί εξαρχής την «Ιστορία» του μία φορά και έναν (κακό) καιρό.

Διαβάστε ακόμη:
«End of the Century» και «Moffie» : Δύο λαμπερά queer διαμάντια στο 60ό ΦΚΘ
60ό ΦΚΘ: «Η Ανθολογία μιας Πόλης-Φάντασμα» του Ντενί Κοτέ είναι μία πένθιμη, ατμοσφαιρική αλληγορία
60ό ΦΚΘ: Το «Όσο Κρατά ο Πόλεμος» σηματοδοτεί την (αναιμική) επιστροφή του Αλεχάντρο Αμενάμπαρ
60ό ΦΚΘ: «O Απόστρατος» του Ζαχαρία Μαυροειδή είναι ένα ευπρόσδεκτο, απαραίτητο ελληνικό σινεμά
60ό ΦΚΘ: Το «Winona» δεν είναι η νέα μεγάλου μήκους ταινία του The Boy, αλλά πολλές μικρές
60ό ΦΚΘ: Το «Souvenir» είναι ένα από τα καλύτερα κινηματογραφικά ενθύμια της φετινής διοργάνωσης
60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης! Ενημερωθείτε για το πλήρες πρόγραμμα
Το ελληνικό σινεμά στο 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Το 60ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει θέμα το Overview Effect, μια διαπλανητική εμπειρία ολότητας
Ο Τζον Γουότερς στο 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Άλμπερτ Σέρα & Τζοάνα Χογκ: Δύο μοναδικές φωνές του σύγχρονου σινεμά στο 60ό Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης
Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης σε έαν αφιέρωμα «Μεγαλώνοντας στα ’80s»
60ό ΦΚΘ: Αφιέρωμα στον μεγάλο αναρχικό του γιουγκοσλαβικού σινεμά Ντούσαν Μακαβέγιεφ
Μεγάλη έκθεση του Νίκου Κούνδουρου στο 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Κατεβάστε εδώ την αναλυτική λιστα με όλες τις ταινίες του 60ού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης