Μια αγάπη... συνεχίζεται: Το «Matrix» ανασταίνεται και φέρνει μαζί του ένα μεγάλο ρομάντσο

Τούτο το Μάτριξ ήρθε λες από το πουθενά, όμως όσο περισσότερα γράφονται γι' αυτό στην προθέρμανση του διεθνούς Τύπου για την έξοδο της ταινίας τα Χριστούγεννα, τόσο περισσότερο προκύπτει σαν ένα συναισθηματικό οpus στην καρδιά της δημιουργού του, Λάνα Γουασόφσκι.

Από μια πλευρά έχεις ένα «Blade Runner», να σου θυμίζει ότι μια ταινία μπορεί να καινοτομεί στην φιλοσοφική επιστημονική φαντασία και την εικονογραφία της και ταυτόχρονα στην καρδιά της να είναι μια μεγάλη ιστορία αγάπης. Το νέο Μάτριξ, στα χνάρια μιας υπάρχουσας τριλογίας που ούτως ή άλλως περιέχει στον πυρήνα της μια ιστορία αγάπης, μοιάζει όλο και περισσότερο να είναι μια ερωτική ιστορία, μέσα στον χρόνο, τα σίκουελ, το μάτριξ κι όλο το μυθολογικό σύμπλεγμα των Γουασόφσκι.

Όταν ο Κιάνου Ριβς άκουσε από την Γουασάφσκι την γραμμή της ιστορίας λέει πώς «ήταν ένα από αυτά τηλεφωνήματα που σηκώνεσαι όρθιος για να μιλήσεις». Τελικά στο γύρισμα «συμμετέχει διαφορετικά με την κίνηση της κάμερας, ενδιαφέρεται περισσότερο για τις πράξεις παρά για την πρόβα μιας εντυπωσιακής χορογραφίας», λέει ο Ριβς.

Η Κάρι Αν Μος λέει για την Γουασόφσκι ότι «δεν έχω ποτέ αισθανθεί έτσι, έβλεπα ότι είμαι η προέκταση της καρδιάς της στον ρόλο», ενώ ο new entry Τζόναθαν Γκροφ προσθέτει πως «όταν διάβασα το σενάριο έκλαιγα. Η ιδέα δύο εμβληματικών ηθοποιών σε δύο εμβληματικούς ρόλους να παλεύουν ακόμα μια φορά για την αγάπη τους, με διέλυσε».

Υπερβολές στο πλάι, η προσέγγιση ακούγεται ενδιαφέρουσα, αν όχι για κάποιον άλλο λόγο τουλάχιστον για το εγχείρημα μιας ανάκαμψης του ρομαντικού ιδιώματος και μάλιστα σε μια ταινία κυρίως ρεύματος». Εύγε Λάνα, είθε να είναι έτσι, περιμένουμε με ευχαρίστηση.

Ολόκληρο το θέμα του Entertainment Weekly, εδώ.