11:23
30/11

Ο Μίσα στα Φεστιβάλ του κόσμου! Η Ελίνα Ψύκου ξεφυλλίζει το φωτογραφικό άλμπουμ του «Γιου της Σοφίας»

Σαν ένα ανάλογο του ταξιδιού της ολυμπιακής φλόγας, ο Μίσα - η αξιολάτρευτη μασκότ των Ολυμπιακών Αγώνων της Μόσχας του 1980 - και όλη η δημιουργική ομάδα πίσω από την πολυβραβευμένη ταινία της Ελίνας Ψύκου «Ο Γιος της Σοφίας», μετέφεραν την κινηματογραφική φλόγα του ελληνικού σινεμά σε μερικά από τα σημαντικότερα φεστιβάλ παγκοσμίως.

Από την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ της Tribeca στη Νέα Υόρκη, όπου και απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα, μέχρι το Φεστιβάλ του Σαράγεβο (Βραβείο Καλύτερης Ταινίας CICAE της Διεθνούς Ένωσης Καλλιτεχνικών Αιθουσών), το Eurasian Bridges στη Γιάλτα (Grand Prix) και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας, της Τζεοντζού (Ν.Κορέα), της Στοκχόλμης, του Βανκούβερ, της Αιγύπτου κ.α., ο «Γιος της Σοφίας» παρέα με τον Μίσα έκαναν φεστιβαλικά χιλιόμετρα σε έναν αγώνα κινηματογραφικής άμιλας.

Το 2004, στον πυρετό των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, ο 11χρονος Μίσα φτάνει από τη Ρωσία στην Ελλάδα για να ζήσει ξανά με τη μητέρα του Σοφία. Αυτό που αγνοεί είναι ότι τον περιμένει ένας νέος πατέρας. Η Ελίνα Ψύκου, τέσσερα χρόνια μετά το πολυβραβευμένο ντεμπούτο της «Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά», αφηγείται ένα παραμύθι ενηλικίωσης και ξεδιπλώνει τους μύθους μιας οικογένειας και μιας χώρας. (Διαβάστε τη γνώμη του ΣΙΝΕΜΑ για την ταινία εδώ).

Με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας στις ελληνικές αίθουσες, η Ελίνα Ψύκου μίλησε στο ΣΙΝΕΜΑ και μοιράστηκε μαζί μας το φωτογραφικό άλμπουμ του Μίσα από τα φεστιβαλικά του ταξίδια. Από τη Νέα Υόρκη μέχρι τη Θεσσαλονίκη, ο Μίσα περπάτησε το κόκκινο χαλί, γνώρισε κόσμο, έφτασε μέχρι τη Lucasfilm και συνάντησε κι άλλες... αρκούδες. Πάρτε τον αγκαλιά και πάμε!

(Κείμενο στις λεζάντες: Ελίνα Ψύκου)

Στη Νέα Υόρκη ο Μίσα περπάτησε στο κόκκινο χαλί και πήρε και βραβείο. 

Στη Νότια Κορέα ο Μίσα συνάντησε τις συναδέλφους του μασκότ των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων 2018, Soohorang τη λευκή τίγρη και Bandabi την ασιατική μαύρη αρκούδα και τους έδωσε μερικές συμβουλές και λίγο πριν κοιμηθεί έκανε φυσικά καραόκε.

Στην ταινία κεντρικός χαρακτήρας είναι ένα μικρό παιδί. Πως επέλεξες τον Βίκτορ και πόσο εύκολη/δύσκολη ήταν η συνεργασία μαζί του;

Η συνεργασία μαζί του ήταν η πιο εύκολη συνεργασία που είχα ποτέ ως τώρα. Ο Βίκτορας είναι έξυπνος και αυθεντικά κουλ, οπότε όλα ήταν απλά, χωρίς πολλά λόγια και αγωνίες. Τον επέλεξα αρχικά λόγω του βλέμματος του. Κόλλησα πάνω του με το που τον είδα. Στη συνέχεια τον κάλεσα σε οντισιόν και εκεί ένιωσα την ευαισθησία του και την εσωτερικότητα του, στοιχεία που ήθελα να έχει ο πρωταγωνιστής. Οπότε, πολύ γρήγορα ήμουν σίγουρη πως ο Βίκτορας είναι ο Μίσα. 

Στο Λος Άντζελες ο Μίσα φωτογραφήθηκε με διάφορα αστέρια στην Hollywood Boulevard και έδωσε παραγγελία για το δικό του αστέρι. 

Στο Σαράγεβο ο Μίσα συνάντησε μια φίλη του αρκούδα και πήρε ακόμη ένα βραβείο. 

Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από τα φεστιβάλ του εξωτερικού; Ποιες ταινίες που είδες εκεί ξεχώρισες;

Τα φεστιβάλ όντας ένας εναλλακτικός τρόπος διανομής των ταινιών, αποτελούν μια πολύ ωραία ευκαιρία να δείξεις την ταινία σου σε τόσο διαφορετικούς ανθρώπους και ταυτόχρονα να δεις μέρη που αλλιώς δεν θα είχες την ευκαιρία να δεις και τελικά να εμπνευστείς. Συνήθως δεν βλέπω πολλές ταινίες στα φεστιβάλ, μια και έχω πολλές υποχρεώσεις με την δική μου ταινία (προβολές, συνεντεύξεις κλπ) και στο λίγο χρόνο που μου μένει προτιμώ να εξερευνήσω τους τόπους και τις νοοτροπίες των ανθρώπων. Είδα μόνο τις ταινίες των Άκι Καουρισμάκι και Ρούμπεν Έστλουντ και επίσης τα «Άγρια Αγόρια» του Μπερτράντ Μάντικο, μια πολύ ιδιαίτερα ελκυστική ταινία.

Στην Αίγυπτο ο Μίσα ανέβηκε σε καμήλα, κολύμπησε στην Ερυθρά θάλασσα
και βρήκε μια Αιγύπτια αρκούδα - αδελφή ψυχή.

Στο Σαν Φρανσίσκο ο Μίσα αγνάντεψε την Golden Gate Bridge, έκανε casting για τη νέα ταινία του George Lucas, διέσχισε το Ουράνιο Τόξο του Castro και ξεναγήθηκε στα γραφεία του facebook.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου παραμύθι;

Αλλάζω κατά καιρούς. Αυτή την περίοδο μάλλον είναι «Η Πριγκίπισσα και το Ρεβίθι». 

Από την Ολυμπιάδα του 2004 στην Αθήνα του 2017. Υπάρχει κάποια «μασκότ» που μπορεί να μας δώσει ελπίδα σήμερα;

Νομίζω πως η μόνη πραγματική ελπίδα μπορεί να έρθει από μέσα μας, από την δικής μας εσωτερική επιθυμία για αλλαγή. Οι κάθε λογής μασκότ μπορούν να κάνουν τα πράγματα μόνο επιφανειακά πιο ευχάριστα και ελπιδοφόρα. 

Στη Στοκχόλμη ο Μίσα έπιασε κουβεντούλα με τα λιοντάρια της πόλης.

Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι ένα «αγώνισμα» ολυμπιακών προδιαγραφών. Υπάρχει κάποιο «μάθημα» που πρέπει να πάρει κάποιος για να τον προπονήσει κατάλληλα;

Ναι, το μάθημα της σταθερής πολιτικής απέναντι του. Μόνο με σταθερή πολιτική και όχι με μεμονωμένες και χωρίς σχέδιο κινήσεις μπορεί ο ελληνικός κινηματογράφος να βρει τη θέση του πραγματικά του αξίζει. Χωρίς αυτήν, θα συνεχίζουμε ως μεμονωμένα περιστατικά, ως διάττοντες αστέρες και ως μοναχικοί καβαλάρηδες.

Στη Μαλάτια της Τουρκίας ο Μίσα έφαγε πολλά βερίκοκα.