Ματωμένος Δεσμός

Είναι ανώφελο να προσποιηθεί κανείς ότι δεν έχουμε ξαναβρεθεί στο Nowhere Town, USA, την κλασσική κινηματογραφική Πόλη στο Πουθενά όπου αρχίζουν ή τελειώνουν πολλές καταραμένες ιστορίες αγάπης. Απ’ τη στιγμή όμως που βλέπουμε την Τζάκι (Κέιτι Ο’Μπράιαν) να σηκώνει βάρη μέσα από τα μάτια της Λου (Κρίστεν Στιούαρτ) σε ένα γυμναστήριο της κακιάς ώρας, κάθε αντίσταση είναι ανώφελη. Προορισμένο να καταταγεί στο πάνθεον των πιο δημοφιλών λεσβιακών ταινιών όλων των εποχών, το «Love Lies Bleeding» μπορεί να μην διαθέτει πρωτότυπο σενάριο, ούτε και αρκετά καύσιμα για να φτάσει στον τελικό προορισμό του, αλλά έχει δύο πρωταγωνίστριες που ξέρουν να κοιτούν η μία την άλλη με αμείωτη λαχτάρα και μερικές από τις πιο ερεθιστικές ερωτικές σκηνές που έχουμε δει στη μεγάλη οθόνη τα τελευταία χρόνια. 

Η Τζάκι, που ένας θεός ξέρει από ποιο διαλυμένο σπιτικό το έχει σκάσει, γαντζώνεται με πάθος πάνω στη Λου, που όχι μόνο της προσφέρει ένα μέρος για να μείνει και δωρεάν συνδρομή στο γυμναστήριο του μπαμπά της, αλλά και τζάμπα στεροειδή που ίσως να τη βοηθήσουν να κερδίσει το γυναικείο πρωτάθλημα body building στο Λας Βέγκας. Η γνωριμία τους κάνει τις αναμενόμενες στάσεις στη λεωφόρο της αγάπης: από το ασυγκράτητο πάθος στο πρώτο καβγαδάκι, που αναπόφευκτα οδηγεί στην προσωπική εξομολόγηση και έπειτα τραβάει τον ανήφορο για την πραγματική οικειότητα. Μόνο που η οικειότητα κερδίζεται, και η συγκεκριμένη ταινία δεν έχει χρόνο για τέτοια.

Μπορεί να μην διαθέτει πρωτότυπο σενάριο, ούτε και αρκετά καύσιμα για να φτάσει στον τελικό προορισμό του, αλλά έχει δύο πρωταγωνίστριες που ξέρουν να κοιτούν η μία την άλλη με αμείωτη λαχτάρα

Μόλις η Τζάκι συνειδητοποιήσει ότι ο μόνος λόγος που η Λου δεν φεύγει από τη μικρή πόλη όπου ο πατέρας της ελέγχει κάθε εγκληματική δραστηριότητα και κάθε μέλος της οικογένειάς του, είναι η αδερφή της που κινδυνεύει να πεθάνει από το χέρι του άντρα της, κάτι αλλάζει μέσα της. Κι αυτό το κάτι δεν είναι τα συναισθήματά της, αλλά τα στεροειδή που απειλούν να αντικαταστήσουν τη λογική κάθε φορά που πρέπει να πάρει μια απόφαση. 

Η σκηνοθέτιδα Ρόουζ Γκλας, στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της, συνεχίζει να επιδεικνύει την αγάπη της για τον κινηματογραφικό μαξιμαλισμό, παρασέρνοντας τα πάντα στο πέρασμά της - μαζί και όλες μας τις αντιρρήσεις - καθώς οδεύει προς το φινάλε με τη λεπτότητα ενός οδοστρωτήρα. Παρόλα αυτά, είναι πραγματικά απολαυστικό να βλέπει κανείς δυο γυναικείους χαρακτήρες απόλυτα ικανούς να σταθούν στα πόδια τους στο ανδροκρατούμενο αμερικανικό Midwest, όπως εξίσου ικανοποιητικό είναι να βλέπεις μια δημιουργό να κάνει τα πρώτα βήματά της στο σινεμά είδους. Επόμενη στάση ίσως ένα πραγματικά φεμινιστικό superhero movie; A girl can dream…