Τranzit

Το «Tranzit» λαμβάνει χώρα σε ένα μεταθανάτιο πεδίο, ίσως έναν σταθμό στο επέκεινα, όπου ανθρώπινες μορφές περιφέρονται σε ένα άγριο και σκονισμένο τοπίο. Προεξέχοντας σε όσα ξεχωρίζουν απ' το χώμα είναι ο «Καθηγητής», ένας άντρας που προσπαθεί να δραπετεύσει προς τη ζωή με όπλο την επιστημονική του γνώση. Στον ίδιο τόπο και τον ίδιο χρόνο όμως υπάρχει κι ο άνθρωπος που τον συνόδεψε από τη Γη σ' αυτόν τον ιδιότυπο «άλλο κόσμο».

Ο Κάρολος Ζωναράς επικαλείται τις πλέον βασικές κινηματογραφικές τεχνικές κι ένα λαμπερό ασπρόμαυρο, σε μια ψυχολογική αναζήτηση με υπαρξιακή βάση, που μοιάζει με κάλεσμα σε ένα κάποτε κραταιό τύπο σινεμά (και το οποίο εύλογα νομίσαμε πως είχε εκλείψει). Διπλοτυπίες εν είδει εφέ και πεντακάθαροι μακροσκελείς διάλογοι στα άγονα αλώνια ενός γοερού υπερπέραν δημιουργούν ένα ακραιφνώς μινιμαλιστικό σκηνικό που δεν καταφέρνει στιγμή να φανεί πειστικό. Για να είμαστε δίκαιοι, δεν το προσπαθεί και ιδιαίτερα. Την ίδια στιγμή το σενάριο μας παρέχει θραύσματα μιας πλοκής που καταλήγει σε έναν διπλό πυροβολισμό, ολοκληρώνοντας και αφηγηματικά το σχήμα του κύκλου που κυριαρχεί στην ταινία. Για ακολουθήσει κανείς το «Tranzit» σ' αυτό το βρόχο, χρειάζεται δεδομένα πολλή καλή πίστη και διάθεση, καθώς όπως η φυσική του έτσι κι ο ειρμός του φαίνεται να αποκλίνει απ' την «ευκλείδεια» πραγματικότητα στην οποία έχουμε συνηθίσει.

Ακόμη κι αν τα επενδύσει όμως, θα είναι πολύ δύσκολο να παρακάμψει την αισθητική ανελαστικότητα και την απόλυτη παραδοχή ενός θεατρικού (αν όχι θεατρινίστικου σε στιγμές) βερμπαλισμού. Ίσως ο πιο κομψός τρόπος για να περιγράψουμε αυτή την αν μη τι άλλο υπέρμετρα φιλόδοξη δουλειά, είναι σαν το οξύμωρο μιας κλασικότροπης αρχαίας τραγωδίας η οποία με το ένα πόδι πατάει στην επιστημονική φαντασία και με το άλλο σε ένα μπεργκμανικό υπαρξιακό δράμα. Κατά τη θέαση όμως τα δύο πόδια κάπως μπερδεύονται κι αντί να αναγνώσουμε αποψιλωμένη απ' τα περιττά μια αλληγορία βασισμένη πάνω στον μύθο του Οιδίποδα, μένουμε να ψάχνουμε την ουσία ενός οικογενειακού δράματος στους αμέτρητους κόκκους σκόνης μιας απέραντης αθηναϊκής αλάνας.