10:37
24/5

Κάννες 2019: Ο Βασίλης Κεκάτος διεκδικεί τον Χρυσό Φοίνικα μετρώντας την «Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό και Εμάς»

Η ταινία του Βασίλη Κεκάτου «Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό και Εμάς» κάνει παγκόσμια πρεμιέρα σήμερα στο 72ο Φεστιβάλ Καννών διεκδικώντας Χρυσό Φοίνικα στην κατηγορία των μικρού μήκους μαζί με άλλα δέκα φιλμ από όλο τον κόσμο.

Πρόκειται για το τέταρτο σκηνοθετικό εγχείρημα του Κεφαλονίτη μικρομηκά μετά τον «Ανάδρομο» (2015), το «Zero Star Hotel» (2016) που μάλιστα διακρίθηκε στον διεθνή διαγωνισμό που διοργάνωσε το Σάντανς (Sundance Ignite) και βέβαια την περσινή «Σιγή των Ψαριών Όταν Πεθαίνουν», η οποία ταξίδεψε στα φεστιβάλ του Λοκάρνο και του Σάντανς ενώ κέρδισε δύο βραβεία στις Νύχτες Πρεμιέρας (Ανδρικής Ερμηνείας για τον Ανδρέα Κωνσταντίνου και Β' Καλύτερης Ταινίας). Υπό αυτό το πρίσμα, η παρουσία της «Απόστασης Ανάμεσα στον Ουρανό και Εμάς» στις φετινές Κάννες επιβεβαιώνει τη σταθερά ανοδική πορεία του Κεκάτου.

Η υπόθεση της «Απόστασης» επικεντρώνεται στην τυχαία συνάντηση δύο νεαρών σε κάποιο ξεχασμένο βενζινάδικο της εθνικής οδού, μέσα στη νύχτα. Πρόκειται για μια σύντομη μα εξαιρετικά πυκνή ερωτική ιστορία στην οποία πρωταγωνιστούν οι Νικολάκης Ζεγκίνογλου και Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης.

Ακολουθεί η κουβέντα μας με τον Βασίλη Κεκάτο, τον οποίο συναντήσαμε λίγες ώρες πριν την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ.

Με ενδιαφέρει ένα μείγμα ακραίου και μαγικού ρεαλισμού, να δω τους ανθρώπους σε μια συνθήκη πραγματική και ονειρική μαζί

Πώς προέκυψε η ιδέα της «Απόστασης»;

Σημείο εκκίνησής μου για μια ιστορία είναι ένα τοπίο - πάντα από εκεί ξεκινάω και στην πορεία σκέφτομαι τι θέλω να αφηγηθώ εκεί. Πριν δυόμιση χρόνια, όταν είχα πάει στο Σάντανς με το «Zero Star Hotel», είχαμε κάνει ένα τεράστιο road trip μαζί με τον φωτογράφο μου και κολλητό από το γυμνάσιο Γιώργο Βαλσαμή. Εκεί παρατήρησα για πρώτη φορά πόσο μαγικά μπορεί να φαίνονται τη νύχτα τα βενζινάδικα. Γιατί εκεί που δε βλέπεις τίποτα για πάρα πολλές ώρες, ξαφνικά εμφανίζεται κάτι που φωτίζει και που μοιάζει να αιωρείται.

Από τη μία είδα αυτή τη μαγική πλευρά των βενζινάδικων, από την άλλη ωστόσο είναι κάτι φοβερά συνηθισμένο. Οπότε μετά σκέφτηκα τι θα μπορούσα να τοποθετήσω εκεί και νομίζω δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από μια ερωτική ιστορία. Κατά κάποιο τρόπο, η ταινία είναι ένα homage στον ομοφυλόφιλο αδερφό του πατέρα μου, που δε ζει πια και που είναι από τους πιο ωραίους τύπους που γνώρισα ποτέ. Με τη στάση του μου δίδαξε πώς μπορείς να παραμένεις ακέραιος σε μια κοινωνία που σε θέλει όμοιό της.

Ισχύει ότι έχεις σκοπό να επεκτείνεις την ιστορία αυτή σε μεγάλου μήκους;

Ναι και θα αφορά στο τι συνέβη με αυτούς τους δύο χαρακτήρες μετά το βενζινάδικο. Αρχικά είχα άλλα πρότζεκτ στο μυαλό μου, αλλά πλέον έχω μια πολύ ιδιαίτερη σχέση με τους δύο ηθοποιούς μου, τον Νικολάκη Ζεγκίνογλου και τον Ιώκο Ιωάννη Κοτίδη, καθώς δεθήκαμε πολύ και ζυμώσαμε μαζί τους χαρακτήρες έπειτα από πολλές ώρες πρόβα. Οπότε τη συγκεκριμένη ταινία θέλω να την κάνω επειδή θέλω να δουλέψω κι άλλο με αυτά τα δύο παιδιά, επειδή ερωτεύτηκα και εγώ τους χαρακτήρες και θέλω να τους δω να εξελίσσονται.

Τι σινεμά σε εμπνέει και τι σινεμά θες να κάνεις;

Ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης είναι ο Ρεϊγάδας, όμως αυτός που με έκανε να θέλω να γίνω σκηνοθέτης είναι ο Γουόνγκ Καρ Γουάι. Είναι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους, γιατί ο ένας είναι πάρα πολύ ωμός και τραχύς ενώ ο άλλος είναι πιο ελεγειακός και τρυφερός. Με ενδιαφέρει όμως αυτό το πάντρεμα και κυρίως το σινεμά που μιλάει για τον άνθρωπο.

Μπορείς να μιλήσεις για αυτόν με χίλιους διαφορετικούς τρόπους, από τον ονειρικό και εφιαλτικό του Λιντς, τον πολύ μαγικό του Απιτσατπόνγκ, ακόμα και αυτόν του Αγγελόπουλου που τον βλέπει μέσα από το πρίσμα της Ιστορίας και πιο πολύ απ’ όλους τον Κασσαβέτη που τον προσεγγίζει στην πιο απογυμνωτική του κατάσταση. Στην πραγματικότητα με ενδιαφέρει ένα μείγμα ακραίου και μαγικού ρεαλισμού, να δω λοιπόν τους ανθρώπους σε μια συνθήκη πραγματική και ονειρική μαζί.

η απόσταση που μας χωρίζει από τον ουρανό είναι αυτή που μας χωρίζει από εκείνο που που θέλουμε πολύ

Πώς μετριέται «Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό και Εμάς»;

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να απαντήσει κανείς σε αυτό, αλλά θα έλεγα με το βάθος της νύχτας. Είναι ένα ταξίδι στα βάθη της νύχτας που θα έλεγε και ο Σελίν [σ.σ. ο συγγραφέας του «Ταξιδιού στα Βάθη της Νύχτας»], ακριβώς επειδή η απόσταση που μας χωρίζει από τον ουρανό είναι αυτή που μας χωρίζει από εκείνο που που θέλουμε πολύ, που γουστάρουμε, όπως είναι ο έρωτας στην πιο αγνή και ακραία του μορφή, είναι στην πραγματικότητα κάτι πολύ βαθύ και μεγάλο που δε θα το μάθουμε ποτέ.

Ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις σου όταν σε κάλεσαν οι Κάννες;

Η πρώτη αντίδραση ήταν να αρχίσω να πίνω τσίπουρα με τον φωτογράφο μου γιατί δεν το πιστεύαμε και θέλαμε κάπως να συνέλθουμε [σ.σ. γέλια]. Οι αρχικές σκέψεις ήταν ότι δε συμβαίνει αυτό. Κάτι που είχα ξαναπάθει όταν έμαθα ότι μπήκα στο Σάντανς με την προηγούμενη ταινία μου. Τότε μου είχε έρθει το μέιλ κάπου στις 4 τα ξημερώματα και επειδή είχα μόλις κοιμηθεί, για δέκα λεπτά δεν ήμουν βέβαιος αν ακόμα κοιμάμαι! Επειδή το είχα ξαναπεράσει λοιπόν τότε αυτή τη φορά ήμουν λίγο πιο κουλ, όμως και πάλι ένιωθα όλο αυτό να είναι μεγαλύτερο από εμένα.

Είσαι εδώ ήδη τρεις μέρες. Πώς σου φαίνεται το φεστιβάλ;

Έχω ξαναέρθει εδώ ως φοιτητής μαζί με τον πατέρα μου. Οι γονείς μου είχαν φρικάρει αρχικά όταν τους αποκάλυψα ότι θέλω να κάνω σινεμά και εκείνος μου είπε τότε «θα σε πάω να δεις το Φεστιβάλ των Καννών γιατί άμα είναι να γίνεις σκηνοθέτης, αυτός θέλω να είναι ο φυσικός σου χώρος»! [σ.σ. γέλια]

Αυτό θυμίζει την περίπτωση πατεράδων που όταν τα παιδιά τους ζητούν μηχανή, τα πάνε στο ΚΑΤ να δουν τραυματίες.

Ακριβώς αυτό, αλλά από την ανάποδη! Στην περίπτωσή μου συνέβη με εντελώς διαφορετική πρόθεση γιατί ο πατέρας μου ήθελε να δω τη μαγεία αυτού του κόσμου, λέγοντάς μου «τουλάχιστον να μας φέρνεις εδώ με τις ταινίες σου». Ξεκίνησε σαν αστείο όλο αυτό.

Η εμπειρία τότε πάντως ήταν κάτι μαγικό γιατί το έβλεπα από απόσταση. Τώρα που είμαι από μέσα νιώθω να είμαι σε ένα καρουζέλ που στριφογυρίζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, δεν ξέρω αν θα μου μείνει κάτι παραπάνω από τον ίλιγγο και καταλαβαίνω ότι είμαι πραγματικά εδώ στις μικρές παύσεις, στις βόλτες με τους δικούς μου ανθρώπους κλπ.

Το 72ο Φεστιβάλ Καννών (14 - 26 Μαΐου) ξεκίνησε και το ΣΙΝΕΜΑ - cinemagazine.gr βρίσκεται στην Κρουαζέτ για να σας ενημερώνει καθημερινά με ανταποκρίσεις, αποκλειστικά θέματα και αφιερώματα!

Διαβάστε ακόμη:
Κάννες 2019: Το «Parasite» διεκδικεί χωρίς αντίπαλο το πιο απολαυστικό πολιτικό φιλμ του Φεστιβάλ
Κάννες 2019: Πρώτη γνώμη για το «Κάποτε στο...Χόλιγουντ» του Κουέντιν Ταραντίνο
Κάννες 2019: Το «Frankie» αποδεικνύει ότι η σεμνότητα δεν είναι πάντα η καλύτερη κινηματογραφική επιλογή
Κάννες 2019: Ο «Νεαρός Άχμεντ» είναι η αποκαρδιωτική επιστροφή των Νταρντέν στο φεστιβάλ των θριάμβων τους
Κάννες 2019: Το «Diego Maradona» είναι το κατά Καπάντια ευαγγέλιο για τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών
Κάννες 2019: Ο Μάλικ εξακολουθεί να αναζητά τον Θεό στο «A Hidden Life», ευτυχώς αυτή τη φορά έχει σενάριο
Κάννες 2019: Με «Πόνο και Δόξα» ο Πέδρο Αλμοδόβαρ υπογράφει την καλύτερη ταινία του εδώ και πολλά χρόνια
Κάννες 2019: Το «Πορτρέτο μιας Νεαρής που Φλέγεται» βάζει φωτιά στο διαγωνιστικό τμήμα!
Κάννες 2019: Ο Ρόμπερτ Πάτινσον και ο Γουίλεμ Νταφό δίνουν εφιαλτικό ραντεβού στον «Φάρο»
Κάννες 2019: Τα φαντάσματα του ωκεανού επισκέπτονται το «Atlantique» της Ματί Ντιόπ
Κάννες 2019: Το «Little Joe» είναι ένα διαρκές παιχνίδι μυαλού και αισθήσεων (αρκεί να το μυρίσεις)
Κάννες 2019: Το «Rocketman» είναι το καινούργιο «Bohemian Rhapsody». Καλώς ή κακώς
Κάννες 2019: Το «Sorry We Missed You» είναι ένας διδακτικός και προβλέψιμος Λόουτς
Κάννες 2019: Το «Bacurau» σερβίρει συναρπαστικά ένα κινηματογραφικό κοκτέιλ μολότοφ
Κάννες 2019: Οι «Άθλιοι» προσπαθούν να «κάνουν το σωστό» σε ένα Παρίσι που βράζει
Κάννες 2019: Τα ζόμπι του Τζάρμους δαγκώνουν πολύ λιγότερο από τα βαμπίρ του
Κάννες 2019: Αυτές είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε στο φεστιβάλ
Αλμοδόβαρ, Νταρντέν, Μάλικ, Λόουτς και Ντολάν στο πρόγραμμα των φετινών Καννών
«Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς» του Βασίλη Κεκάτου στο διαγωνιστικό των Καννών
Once Upon a time in... Κάννες! Ταραντίνο, Κεσίς, Νοέ είναι οι φετινές προσθήκες των Καννών
Λάνθιμος, Παβλικόφσκι, Φάνινγκ και σία! Ο Ινιαρίτου θα έχει εκλεκτή συντροφιά στις Κάννες
Ο Πάνος Κούτρας συναντά την Κλερ Ντενί στην Κριτική Επιτροπή των φετινών Καννών
Τρέιλερ: Οι αδερφοί Νταρντέν επιστρέφουν στις Κάννες με το «Ahmed»
Ρόμπερτ Πάτινσον και Γουίλεμ Νταφόε ανάβουν τον «Φάρο» των Καννών
Η Ανιές Βαρντά εμπνέει το επίσημο πόστερ του 72ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών
«Rocketman»: Η κινηματογραφική βιογραφία του Έλτον Τζον θα κάνει πρεμιέρα στις Κάννες
Το «The Dead Don’t Die» του Τζιμ Τζάρμους θα ανοίξει το φετινό Φεστιβάλ Καννών!