Πέρα από το πάρκο: Ο Κωνσταντίνος και η Σοφία συνεχίζουν τη βόλτα τους στο ΣΙΝΕΜΑ - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
7:06
2/6

Πέρα από το πάρκο: Ο Κωνσταντίνος και η Σοφία συνεχίζουν τη βόλτα τους στο ΣΙΝΕΜΑ

Ο Κωνσταντίνος Κωνιός και η Σοφία Ιωάννου μας παίρνουν από το χέρι στην εξομολογητική, περιπατιτική βόλτα της ταινίας «Άνθη στα Άνθη» του Γιώργου Αθανασίου και μιλούν στο ΣΙΝΕΜΑ για τη συνεργασία τους, τη μυθοπλασία της αληθινής ζωής και τον Τζιμ Τζάρμους.

Συνέντευξη στον Πάνο Γκένα

- Το κόνσεπτ της ταινίας «Άνθη στα Άνθη» προϋποθέτει και ένα «μπουκέτο» εμπιστοσύνης ανάμεσα στον σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς. Πώς συνεργαστήκατε στην δημιουργία της; Δουλέψατε αρκετά με πρόβες ή αφεθήκατε στον αυτοσχεδιασμό μπροστά στην κάμερα; 

Κωνσταντίνος: Κάναμε μερικές συναντήσεις - πρόβες, μιλήσαμε για το τι θέλαμε πάνω κάτω να πούμε και μετά αφεθήκαμε.  

Σοφία: Δουλέψαμε με λίγες πρόβες και γρήγορα αφεθήκαμε στον αυτοσχεδιασμό. Βοήθησε το ότι είχαμε λίγο χρόνο και δεν προλαβε να δημιουργηθεί μέσα μας η προσωπική μας εντύπωση για την ταινία. Ο Γιώργος Αθανασίου μας καθοδήγησε υπόγεια και ζεστά, καλλιεργόντας αυτόν τον χώρο της αγνωσίας, που βοηθά τους ηθοποιούς να βουτήξουν στο σενάριο. Ο λίγος χρόνος λοιπόν, σε συνδυασμό με αυτό το «μπουκέτο εμπιστοσύνης» μας ώθησαν στο να καταφέρουμε αυτή την ελεύθερη πτώση.

- Ερχόμαστε μετά από μία μακρά χρονική περίοδο πανδημίας και επιβεβλημένης αποστασιοποίησης. Η ταινία προέκυψε ως αντιστάθμισμα αυτού; Ως μία ανάγκη δηλαδή να υπογραμμίσετε την ουσία της κοντινής επαφής που ξεκλειδώνει τις ανθρώπινες σχέσεις;  

Κ: Καμία σχέση θαρρώ δεν έχει με την πανδημία. Η ταινία είναι σε ένα σύμπαν που σχεδόν δεν έγινε ποτέ πανδημία. Η ταινία είναι απλά η κουβέντα στο πάρκο.

Σ: Πιστεύω πως ο Γιώργος Αθανασίου θα έκανε μια τέτοιου είδους ταινία έτσι κι αλλιώς. Ίσως η δυσκολία της καραντίνας να βοήθησε στο να γίνει γρηγορότερα, να έκανε την ανάγκη της πιο επιτακτική. 

- Η κουβέντα των δυο χαρακτήρων διατρέχει ένα ευρύ φάσμα στο οποίο χωρούν το ασήμαντο, αλλά και η εξομολόγηση. Υπήρξαν ιστορίες που ήταν προσωπικές, αληθινές και τις μοιραστήκατε on camera; 

Κ: Φυσικά.

Σ: Ναι, πολλές από τις ιστορίες τις ταινίες είναι πραγματικές. Κάποιες τελείως μυθοπλαστικές και κάποιες ανακατεμένες, μισές φαντασία και μισές η αληθινή μας ζωή. 

- Το πάρκο, μία γέφυρα, σιδηροδρομικές γραμμές, η λίμνη, μία προβλήτα. Η βόλτα των δυο πρωταγωνιστών περιλαμβάνει διαφορετικά settings. Ποιο απ' όλα στάθηκε περισσότερο εμπνευστικό, άρα και πιο εξομολογητικό για 'σας; 

Κ: Πιο πολύ βοηθούσε το τι έφερνε η στιγμή. Σε κάποια φάση ήρθε μια πάπια. Την άλλη, δεν ερχόταν τίποτα. Την άλλη είχε παιδάκια, ποδηλάτες. Την μια είχαμε καφέ, την άλλη ρακή. Ολα μέσα σε ενα πάρκο, μέρα νύχτα.

Σ: Tα ψηλά στάχυα που έκρυβαν πίσω τους τη λίμνη. 

- Υπάρχει κάποια αγαπημένη σας ιστορία που τελικά θυσιάστηκε στο μοντάζ; 

Κ: Το μόνο που θυμάμαι είναι ένα αστείο που μάρεσε και θυσιάστηκε. Κατά τα άλλα, λέγαμε και λέγαμε που πλέον δε θυμάμαι τι έχει θυσιαστεί.  

Σ: Δεν μπορώ να θυμηθώ. Μιλήσαμε τόσο πολύ και τόσες ώρες, που από μακριά όλα μου φαίνονται το ίδιο ασήμαντα και σημαντικά. 

- Στην διαδρομή της ταινίας οι δυο χαρακτήρες κουβαλούν κυριολεκτικά, όσο και μεταφορικά, τις δικές τους αποσκευές. Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που περιέχει η βαλίτσα του Κωνσταντίνου και το backpack της Σοφίας; 

Κ: Σίγουρα η βαλίτσα είχε ρακή και ένα μικρό κάδρο με την «Άνοιξη» του Μποτιτσέλι.

Σ: Το σημαντικότερο πράγμα που υπήρχε στο σακίδιο μου ήταν ένα κόκκινο σημειωματάριο. Όσο για τη βαλίτσα του Κωνσταντίνου, δεν μπορώ να σας πω, θα το κρατήσω μυστικό.  

Σκηνή από την ταινία «Άνθη στα Άνθη»

- Ποια 3 πράγματα θα αγόραζε ο Κωνσταντίνος και η Σοφία από ένα σούπερ-μάρκετ, για να κάνουν δώρο ο ένας στον άλλο; 

Κ: Για την Σοφία θα αγόραζα μπισκότα, ενα χυμό και ντεπόν.  

Σ: Θα χάριζα στον Κωνσταντίνο υλικά για τόστ, μπαταρίες κι ένα βιβλίο της Άγκαθα Κρίστι. 

- Στην παράδοση του κινηματογραφικού mumblecore, από τις ταινίες του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, του Τζο Σουάνμπεργκ ή το νατουραλισμό του Τζιμ Τζάρμους, ξεχωρίζετε κάποιες ως αγαπημένες σας κινηματογραφικές βόλτες; 

Κ: Αυτή με τον ταρίφα Ρομπέρτο Μπενίνι στο «Μια Νύχτα στον Κόσμο» του Τζιμ Τζάρμους που «φονεύει» τον κακόμοιρο τον πάστορα.

Σ: Η πρώτη ταινία που ήρθε στον νου είναι το «Πέρα από τον Παράδεισο» (Stranger than Paradise). Η αγαπημένη μου κινηματογραφική βόλτα, όμως, είναι οι «Ακατανίκητοι Εραστες» του Σταύρου Τσιώλη.

INFO
Διαβάστε τη γνώμη μας για την ταινία εδώ.

Η ταινία «Άνθη στα Άνθη» προβάλλεται ήδη στις κινηματογραφικές αίθουσες