8:04
14/2

Berlinale 2022: Δόξα και τιμή στην Έμα Τόμσον, Αρτζέντο τιμής ένεκεν και ένα ρωσικό «Top Gun» από τα άγραφα

Η δεύτερη μέρα μας στο Βερολίνο (Σάββατο 12/2) αρχικά επέκτεινε το θετικό σερί μέχρι και το «Good Luck to You, Leo Grande» της Σόφι Χάιντ. Γνώριμης των Νυχτών Πρεμιέρας από το 2014 με το «52 Tuesdays», ντεμπούτο που είχε μάλιστα βραβευτεί τότε στη Μπερλινάλε. Με το νέο της φιλμ (συμμετέχει στο Διαγωνιστικό, ερχόμενο από το Sundance), η Αυστραλή Χάιντ πάει Αγγλία και σκηνοθετεί μια και πάλι εξαιρετική Έμα Τόμσον στο ρόλο της Νάνσι. Μιας 55άρας χήρας που δεν είχε ποτέ οργασμό με τον ένα και μοναδικό άνδρα με τον σχετίστηκε, οπότε αποφασίζει να τον γνωρίσει με τη βοήθεια του Λίο Γκράντε, ενός νεαρού σεξεργάτη (Ντάριλ ΜακΚόρμακ).

Με τίτλο που άνετα παραπέμπει σε γουέστερν και που εξηγεί τη δυσκολία της αποστολής, οι δύο πρωταγωνιστές κλείνονται σε ένα διαλογικά ζωηρό δράμα δωματίου (ξενοδοχείου), σε διαδοχικές συναντήσεις, για να βρουν το χαμένο δισκοπότηρο της ηδονής μιας μεσήλικης γυναίκας (καθηγήτριας, συζύγου, μαμάς κλπ), βγάζοντας έξυπνα οφσάιντ στερεότυπα γύρω από τη σεξουαλικότητα, τα έμφυλα δυναμικά, τις κοινωνικές νόρμες κλπ. Λιγότερο τολμηρό από όσο η περιγραφή προϊδεάζει, λειτουργικό σε όλους τους τόνους καθώς το πρωταγωνιστικό ζεύγος κερδίζει μέσα από διακυμάνσεις (χιούμορ, αδεξιότητα, ένταση) την απαιτούμενη χημεία, τεράστια η μαγκιά της Τόμσον να παίξει και να απογειώσει ένα ρόλο που στο τέλος φτάνει στον ιδανικό επίλογο: η ηδονή πηγάζει πρώτα από μέσα μας και προϋποθέτει την αποδοχή του εαυτού.

Έμα Τόμσον και Ντάριλ ΜακΚόρμακ από τη Συνέντευξη Τύπου της ταινίας

Αν η Σόφι Χάιντ επέκτεινε το βερολινέζικο σερί μας, ο Ντάριο Αρτζέντο με το «Dark Glasses» δυστυχώς - και ίσως αναμενόμενα εδώ που τα λέμε - το σταμάτησε. Ο Ιταλός μάστορας του giallo ήρθε εκτός συναγωνισμού στη Μπερλινάλε με ένα κλασικό b-movie για μία σεξεργάτρια που τυφλώνεται κατά την επίθεση ενός μανιακού δολοφόνου, τον οποίο πάντως θα κληθεί να αντιμετωπίσει με σύμμαχο ένα νεαρό αγόρι, επίσης θύμα του μακελάρη.

Όχι ακριβώς η ένοχη απόλαυση που προσδοκούσαμε, η δεκαετής επιστροφή του 82χρονου Αρτζέντο ήταν ένα exploitation από αυτά που σιγά σιγά χάνονται (αφαιρουμένων των όποιων remake βέβαια), που ναι μεν δε λυπάται τους ανοιγμένους λαιμούς, τα μαχαιρώματα και τα ουρλιαχτά με το ανάλογο synth υπόβαθρο, ρίχνει μάλιστα στο διάβα των πρωταγωνιστών κάθε πιθανή και απίθανη ιδέα - από εκλείψεις και νερόφιδα μέχρι σκυλιά - αλλά δείχνει τελικά μικρή διάθεση να προσφέρει κάτι με υποτυπώδες νόημα. Ας είναι πάντως, δε γυρνάει κάθε μέρα ταινία ο Αρτζέντο.

Η συνέχεια των προβολών του Σαββάτου είχε γυναικείο σκηνοθετικό ντεμπούτο από το Μεξικό, και μάλιστα από τη μοντέρ του Ρεϊγάδας. Ο λόγος για το «Robe of Gems» της Νατάλια Λόπεζ Γκαγιάρδο. Σε αυτό, μια ευκατάστατη οικογένεια επιστρέφει στην παρηκμασμένη βίλα της εκλιπούσας γιαγιάς, με την κόρη της τελευταίας, την υπηρέτρια και μια ντόπια αστυνομικό να μπλέκονται στη δίνη καταστάσεων που υπαγορεύονται από τους άγραφους νόμους της μεξικανικής επαρχίας.

Οι γυναικείοι χαρακτήρες έχουν την τιμητική τους, στο κάδρο μπαίνουν ναρκωτικά, φόνοι και απαγωγές, όμως όλα εδώ περνούν από το φίλτρο της οικογένειας και της ταξικότητας, δύο προσφιλών θεματικών για το σινεμά της κεντρικής και λατινικής Αμερικής. Ελλειπτική η ματιά της Γκαγιάρδο, προσανατολισμένη περισσότερο στο να προσφέρει ατμόσφαιρα παρά απαντήσεις, ανακατεύει υπέρμετρα την τράπουλα του χρόνου με αναδρομές και ενισχύει ένα μυστήριο που απλώνει εξίσου σαν crime και σαν οικογενειακό δράμα.

Η τέταρτη αισίως στάση μας σε αίθουσα - και μαζί η πλέον άστοχη της ημέρας - αφορούσε στο «Brother in Every Inch» από το τμήμα Encounters. Ένα ρωσικό «Top Gun» των φτωχών θα λέγαμε, δίχως ψυχρό πόλεμο ή non-stop Κένι Λόγκινς στα ηχεία, αλλά με δύο δίδυμα αδέρφια που αλληλοϋποστηρίζονται σθεναρά στο κοινό όνειρο να γίνουν πιλότοι της ρωσικής αεροπορίας, παρότι ο ένας υστερεί χαρακτηριστικά σε επιδόσεις. Μπανάλ και εντυπωσιακά άδειο από οποιαδήποτε υπόνοια σασπένς, είναι να απορεί κανείς πώς το φιλμ του Αλεξάντερ Ζολοτούκιν τρύπωσε σε ένα τμήμα που, στη βραχύβεια πορεία του στη Μπερλινάλε, έχει ήδη επιδείξει εκλεκτικότητα.

Παρά την ενδιάμεση βουτιά πάντως, ο σαββατιάτικος μαραθώνιος ταινιών συμμαζεύτηκε κάπως στο κλείσιμο. Ώρα να περάσουμε κοινώς στο «Call Jane», ακόμα έναν τίτλο από το Sundance που προσγειώθηκε στο Διαγωνιστικό του Βερολίνου, ένα ακαδημαϊκά γυρισμένο, δίχως ρίσκα δράμα για το μυστικό δίκτυο αμβλώσεων στο Σικάγο του ’60, μέσω του οποίου αμέτρητες γυναίκες βρήκαν την επιλογή που ο νόμος και η κοινωνία τις στερούσε.

Το σκηνοθετεί η Φίλις Νάγκι, σεναριογράφος στο «Κάρολ» του Τοντ Χέινς, με την Ελίζαμπεθ Μπανκς να υποδύεται μία υποδειγματική σύζυγο και μητέρα που θα βρεθεί στην ανάγκη να «καλέσει την Τζέιν», όπως είναι το συνθηματικό προκειμένου να απευθυνθεί η εκάστοτε ενδιαφερόμενη στο αρμόδιο δίκτυο αλληλεγγύης που τρέχει η Σιγκούρνι Γουίβερ. Προβλέψιμα ευφορικό και εμπνευστικό από τη μία, αβανταδόρικη ταινία ερμηνειών από την άλλη που αποτυπώνει σχηματικά αλλά λειτουργικά το μομέντουμ της εποχής. Αν μη τι άλλο, τόσο για Φεστιβάλ όσο και για διανομή, το «Call Jane» είναι ένα εύκολο crowd pleaser.

Το ΣΙΝΕΜΑ cinemagazine.gr ταξιδεύει στο Βερολίνο με την AEGEAN. Το 72o Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου πραγματοποιείται 10 - 20 Φεβρουαρίου 2022.

Διαβάστε ακόμα:
Από την Καταλονία με Αγάπη: Στο «Alcarràs» η φετινή Χρυσή Άρκτος της Μπερλινάλε - Δείτε τα βραβεία
Berlinale 2022: Ένα «Πακέτο Αγάπης» για την Παπούλια, ώρα αναρχίας στην Ελβετία και η υψηλή τέχνη του ψέματος
Berlinale 2022: Τα καταλανικά καλοκαίρια, το συγκινητικό «Αντίο» του Ταβιάνι και ο ακούραστος Χονγκ Σανγκσού
Berlinale 2022: Ένας μοναδικός Μαρς Ράιλανς που κόβει-ράβει και μια αλήθεια-νυστέρι στο «Η Πόλη και η Πόλη»
Berlinale 2022: Η θαυμαστή λιτότητα ενός «Love Song» και η μυσταγωγική «Αλήθεια» του Νικ Κέιβ
Berlinale 2022: Δόξα και τιμή στην Έμα Τόμσον, Αρτζέντο τιμής ένεκεν και ένα ρωσικό «Top Gun» από τα άγραφα
Berlinale 2022: Ρίτι Παν, Κλερ Ντενί και Πίτερ Στρίκλαντ σε μια σχεδόν ιδανική φεστιβαλική ημέρα
Berlinale 2022: Η ασυνήθιστη αλλά ενθαρρυντική επανεκκίνηση ενός μεγάλου Φεστιβάλ
Πάμε Μπερλινάλε! Αυλαία σήμερα για το 72ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου