Oscars 2022: Ποια ταινία θα κερδίσει; Ποια θα θέλαμε να κερδίσει; Οι προβλέψεις του ΣΙΝΕΜΑ (ΙΙ) - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
12:21
24/3

Oscars 2022: Ποια ταινία θα κερδίσει; Ποια θα θέλαμε να κερδίσει; Οι προβλέψεις του ΣΙΝΕΜΑ (ΙΙ)

Ώρα για στοιχήματα! Καθώς πλησιάζουμε στην φετινή Τελετή Απονομής των Όσκαρ κάνουμε μία στάση για προγνωστικά!

ΤΑΙΝΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ

Φέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια από τότε που η «Πεντάμορφη και το Τέρας» εμφανίστηκαν στην κατηγορία Καλύτερης Ταινίας, μία αξιόλογη πρωτιά για κάτι που αδικαιολόγητα είχε αργήσει. Στην πορεία των χρόνων η Ακαδημία έφτιαξε μία ειδική κατηγορία για τις ταινίες κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους και 20+ χρόνια μετά, ίσως θα πρέπει να την μετονομάσει σε Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Nτίσνεϊ / Pixar. Ή μήπως We Don't Talk about... that?

Όπως καταλάβατε η παντοκρατορία της Ντίσνεϊ λογικά δεν θα απειληθεί (και) φέτος, αφού κατέχει με παραγωγές της τρεις από τις πέντε θέσεις της πεντάδας, το «Ενκάντο, Ένας Κόσμος Μαγικός» που έχει ξετρελάνει μικρούς/μεγάλους με το soundtrack του, το τρυφερό «Λούκα» (εδώ σε συμπαραγωγή με Pixar) και τη διασκεδαστική περιπέτεια «Η Ράια και O Τελευταίος Δράκος». Από τα παραπάνω, το φαβορί είναι το «Ενκάντο», τόσο γιατί αποτελεί μία από τις πιο ιδιαίτερες ταινίες της Ντίσνεϊ θεματικά (ρωγμές στο ενδοοικογενειακό περιβάλλον και απουσία main villain δεν είναι τυπικό φαινόμενο στην συνταγή της εταιρείας) αλλά και γιατί το «μαγικό» (όπως αποδεικνύεται) άγγιγμα του ηθοποιού/τραγουδοποιού Λιν Μανουέλ Μιράντα, έχει κάνει ήδη το θαύμα του στα τσαρτς. Και κακά τα ψέματα, η δημοφιλία πολλών ταινιών Ντίσνεϊ είναι σε ευθεία αναλογία με την μουσική τους ταυτότητα.

Στις υπόλοιπες δυο θέσεις, διεκδικούν το Όσκαρ με αξιώσεις το συγκινητικό «Flee» (που βρίσκεται υποψήφιο και στις κατηγορίες Διεθνούς Ταινίας και Ντοκιμαντέρ γράφοντας έτσι την δική του ιστορία στα βραβεία) το οποίο κουβαλά μνήμες «Βαλς με τον Μπασίρ» και «Persepolis» αφηγούμενο την ιστορία του Αμίν, ενός γκέι πρόσφυγα από το Αφγανιστάν που διεκδικεί ένα αισιόδοξο μέλλον μέσα από τις σκιές του παρελθόντος, και το πολύχρωμο, θεοπάλαβο «Οι Μιτσελ και Η Εξεγερση Των Μηχανων» απο το δημιουργικό δίδυμο των Φιλ Λορντ, Κρίστοφερ Μίλερ («Βρέχει Κεφτέδες» και το οσκαρικο «Spider-Man: Μέσα στο Αραχνο-σύμπαν») που κέρδισε 8 Annie (τα Όσκαρ των κινουμένων σχεδίων, εκεί το «Ενκάντο» πήρε μόλις 3). Αν γίνει η ανατροπή, ίσως η οικογένεια των Μίτσελ κερδίσουν εκείνη των Μαδριγάλ. Πάνος Γκένας

Θα νικήσει: «Ενκάντο, Ένας Κόσμος Μαγικός»
Θα θέλαμε να νικήσει: «Λούκα»

ΗΧΟΣ

Η πολύπαθη κατηγορία του Ήχου, αυτή που κάποτε ήταν δύο (Μιξάζ και Μοντάζ Ήχου) και τώρα πλέον είναι ενιαία, κάπως σαν αυτή της Σκηνογραφίας που περιέχει και τους διακοσμητές του ντεκόρ και μια σειρά «δευτερεύουσες» ιδιότητες. Πιθανόν κάποιος μπορεί να δει υπονόμευση κάποιων καθηκόντων σε τέτοιες ενιαιοποιήσεις, όμως η αλήθεια είναι ότι αν αναλύαμε τα καθήκοντα σε μια κινηματογραφική παραγωγή θα παίρναμε 1500 δουλειές και δουλειά (βλέπε απονομή) δεν θα γινόταν. Άλλωστε το σινεμά είναι δεδομένα τέχνη συνεργατική και συλλογική. 

Στον Ήχο λοιπόν φέτος έχουμε τον συνδυασμό των αβανταδόρικων blockbuster («Dune» και «No Time to Die») με τις νατουραλιστικές παραγωγές («Η Εξουσία του Σκύλου», «Belfast» - λέμε νατουραλιστικό...) και την επέλαση του κλασικού χολιγουντιανού είδους με το αρμόδιο της κατηγορίας μιούζικαλ του Σπίλμπεργκ «West Side Story». Γερή πεντάδα, αν καλά και σώνει χρειάζεται ένα αστερίσκος απουσίας αυτός θα μπορούσε να είναι για το «Καλοκαίρι της Σόουλ» (βραβείο της Ένωσης στο Ντοκιμαντέρ) εκτοπίζοντας έναν εκ των «Belfast» ή «Εξουσία του Σκύλου», δηλαδή το «Belfast». 

H πεντάδα των υποψηφίων του «Dune» (Μακ Ρουθ - 4 υποψηφιότητες, Μαρκ Μαντζίνι - 1 Όσκαρ, 6 υποψηφιότητες, Θίο Γκριν - 2 υποψηφιότητες, Νταγκ Χέμφιλ - 1 Όσκαρ από 10 υποψηφιότητες και Ρον Μπάρτλετ - 3 υποψηφιότητες) είναι ολοφάνερα μια ομάδα-δυναμίτης, πολύπειρη και κατάλληλη για τις ανάγκες μιας ταινίας σαν το «Dune». Αναμενόμενα, ίσως, είναι και το φαβορί, πήρε και το βραβείο της Ένωσης για live action ταινία.  

Η πεντάδα του «West Side Story» είναι μια ομάδα-θρύλος, με 3/5 να έχουν Όσκαρ και πάνω απ' όλους τους τον Γκάρι Ρίντστρομ, έναν γίγαντα του Ήχου με 20 υποψηφιότητες και 7 Όσκαρ, έναν άνθρωπο που έχει συνδέσει το όνομά του με ταινίες όπως το «Jurassic Park», ο «Τιτανικός», ο 2ος «Εξολοθρευτής» και τον Άντι Νέλσον με τις 22 υποψηφιότητες και τα 2 βραβεία για τους «Αθλίους» και την «Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν». Με αυτούς τους δύο μοντάζ και μιξάζ ήχου είναι καλυμμένα, ο Σπίλμπεργκ είναι ασφαλής. Οι λοιποί είναι οι Τοντ Μέιτλαντ - 5 υποψηφιότητες, Μπράιαν Τσάμνι - ντεμπούτο στα Όσκαρ και Σον Μέρφι - 1 Όσκαρ από 4 υποψηφιότητες. Η ταινία αποτελεί το δεύτερο τη τάξει φαβορί. 

O Πολ Μάσεϊ είναι ο πολύπειρος της 5άδας του «Νο Time to Die», με τις 10 υποψηφιότητές του και το ένα βραβείο για το «Bohemian Rhapsody», ενώ υπάρχουν δύο ακόμα οσκαρούχοι, ο Μαρκ Τέιλορ με μια νίκη για το «1917» και ο Σάιμον Χέις με μια ακόμα για τους «Αθλίους». Την πεντάδα κλείνουν οι Τζέιμς Χάρισον και Όλιβερ Τάρνεϊ με μία και πέντε υποψηφιότητες αντίστοιχα. 

Πρωτάρηδες όλοι από το κουαρτέτο του «Belfast», πλην ενός, του Νιβ Αντίρι με το Όσκαρ του για το «Gravity». Τζέιμς Μάδερ, Σάιμον Τσέις και Ντενίζ Γιάρντι κλείνουν την ομάδα της ταινίας του Κένεθ Μπράνα. 

Τέλος, το τρίο της «Εξουσίας του Σκύλου», έχει τον Ρόμπερτ Μακένζι να έχει «ξανάρθει», με διπλή υποψηφιότητα για το «Hacksaw Ridge» του Μελ Γκίμπσον (όπου και κέρδισε το Μιξάζ), ενώ οι Τάρα Γουέμπ και Ρίτσαρντ Φλιν είναι στην πρώτη τους υποψηφιότητα. Ηλίας Δημόπουλος 

Θα νικήσει: «Dune» 
Θα θέλαμε να νικήσει: «West Side Story»

ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ

Η σειρά μιας νευραλγικής κατηγορίας, ενός δυναμικού, πανταχού παρόντος στοιχείου που ορίζει πρωταρχικά την όψη μιας ταινίας. Τα ντουέτα (σχεδιαστής και διακοσμητής σκηνικών) των φετινών υποψήφιων ταινιών έχουν καθαρό φαβορί, αλλά δεν είναι ακριβώς μια «παράσταση για έναν ρόλο». 

Ξεκινάμε από την ουρά με τρία ντουέτα από τρεις ταινίες που βρίσκονται προβλεπτικά στην ίδια περίπου μοίρα. Άμπερ Ρίτσαρντς (πρώτη της παρουσία) και ο σπουδαίος Γκραντ Μέιτζορ - ο σκηνογράφος του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών»- με το Όσκαρ του από την «Επιστροφή του Βασιλιά» - και 5 συνολικά υποψηφιότητες, είναι η ομάδα της «Εξουσίας του Σκύλου». 

Ο Άνταμ Στόκχαουζεν και η Ρίνα ΝτεΆντζελο είναι η ομάδα του Σπίλμπεργκ για το «West Side Story», με τον πρώτο να είναι οσκαρούχος (για το «Grand Budapest Hotel») από 4 υποψηφιότητες και την δεύτερη να επανεμφανίζεται στα Όσκαρ μετά την «Γέφυρα των Κατασκόπων», που ήταν πάλι μαζί με τον Στόκχαουζεν. 

Το δίδυμο της...μοναξιάς του Τζόελ Κοέν στον «Macbeth» του, που συνέβαλε τα μέγιστα στην απόκοσμη αίσθηση του έργου, είναι η πιο πολύπειρη ντεκορατρίς της φετινής απονομής στην κατηγορία, Νάνσι Χέιγκ, με τις 9 υποψηφιότητες και τα δύο βραβεία για «Bugsy» του 1991 και το «Κάποτε στο...Χόλιγουντ» του 2019 και ο Στεφάν Ντεσάν που είναι, επιτέλους, στο ντεμπούτο του στα Όσκαρ, μια ματιά στην καριέρα του θα σας πείσει για το επιτέλους. 

Ταμάρα Ντέβερελ (πρώτης της υποψηφιότητα) και Σέιν Βιο (2η υποψηφιότητα, βραβείο για την «Μορφή του Νερού») είναι το δίδυμο του λιμπιστικά ευπαρουσίαστου «Μονοπατιού των Χαμένων Ψυχών», που γοητεύει πολλούς έτσι όπως αναγεννά μια παραδοσιακή χολιγουντιανή αισθητική και προτείνει πώς να τροποποιήσεις στ' αλήθεια την μανιέρα της «σκηνογραφίας Netflix». Πήρε το βραβείο Εποχής, από την Ένωση των Σκηνογράφων. 

Φαβορί, με απόσταση για την ώρα, από το δίδυμο της ταινίας του ντελ Τόρο, είναι, μάλλον αναπόφευκτα, η δουλειά των Πατρίς Βερμέ και της Ουγγαρέζας Ζουζάνα Σίπος για το «Dune», που κέρδισε και το βραβείο Φαντασίας από την Ένωση των Σκηνογράφων. Ο Βερμέ, μόνιμος του Βιλνέβ από το 2013 (αλλά όχι στο «Blade Runner 2049») είναι στην τρίτη του υποψηφιότητα, ενώ η Σίπος, που ήταν και στο «Blade Runner 2049» διακοσμήτρια του ντεκόρ, είναι στην πρώτη της παρουσία στα Όσκαρ. Ηλίας Δημόπουλος 

Θα νικήσει: «Dune» 
Θα θέλαμε να νικήσει: «To Μονοπάτι των Χαμένων Ψυχών» 

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ

Έχει περάσει ο καιρός που οι ψηφοφόροι το έριχναν δαγκωτό σε ελισαβετιανά και βικτωριανά δράματα. Υπάρχει ποικιλία πια στους νικητές της κατηγορίας, η οποία φαίνεται ότι θα ενισχυθεί και φέτος. Η Τζένι Μπίβαν της «Κρουέλα», που τελευταία φορά ανέβηκε στο οσκαρικό πόντιουμ για το «Μαντ Μαξ:Ο Δρόμος της Οργής», συνδυάζει το punk με το ρετρό, αν προσθέσετε το γεγονός ότι η ντισνεική κακιά (ή μαλλον αντιήρωας) είναι σχεδιάστρια μόδας, η νίκη της φαντάζει αναπόφευκτη. 

Ο  «Συρανό ντε Μπερζεράκ» θα ήταν φαβορί στις παλιότερες εποχές που αναφέραμε στην εισαγωγή, αν κα τα κουστούμια της Ρωξάνης είναι ομολογουμένως εντυπωσιακά, στο «Μονοπάτι των Χαμένων Ψυχών» ο Λούις Σεκέιρα και το επιτελείο του πρέπει να έραβαν μέρα νύχτα με τόσα πολλά και διαφορετικά ενδύματα που περνούν από την οθόνη, το «West Side Story» ενισχύει αποτελεσματικά τον διχασμό ανάμεσα στις συμμορίες και μέσω του ενδυματολογικού σκέλος, ενώ στο «Dune»  οι ενδυματολόγοι χρησιμοποιούν ως πατρόν τις περιγραφές του βιβλίου του Χέρμπερτ, αλλά τα υφάσματά τους κινούνται σε πιο μουντή χρωματική παλέτα. Το Σωματείο των Ενδυματολόγων στήριξε και «Κρουέλα» και «Dune», καθώς διαγωνίζονταν σε διαφορετικές κατηγορίες. Όπως είπαμε και παραπάνω, εκτιμούμε ότι η εξαιρετική δουλειά της Τζένι Μπίβαν στην «Κρουέλα» θα της φέρει ένα (δίκαιο) τρίτο Όσκαρ. Γιάννης Βασιλείου 

Θα νικήσει: «Κρουέλα» 
Θέλουμε να νικήσει: «Κρουέλα»  

ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ

Κατά καιρούς η κατηγορία έχει βραβεύσει «μικρότερες» δουλειές, όπου τα οπτικά εφέ ενσωματώνονται αρμονικά στην εικόνα, λειτουργούν υποστηρικτικά και παράγουν ένα ομοιογενές, μη ψηφιακό στην όψη αποτέλεσμα, όπως στην περίπτωση του «Ex Machina». Φέτος η Ακαδημία προτίμησε αποκλειστικά υπερπαραγωγές. Το «Spiderman:No Way Home», η πιο εμπορική ταινία της χρονιάς, που έκανε νούμερα υπέρογκα ακόμα και για εποχές προ-πανδημίας, βρίσκει εδώ τη μοναδική του υποψηφιότητα. Πρόκειται σίγουρα για μια πληθωρική δουλειά, που αλλάζει πράγματα στη δουλειά των τεχνικών σε προηγούμενες ενσαρκώσεις των κακών που εμφανίζονται, δεν υπάρχει, όμως, κάτι που δεν έχουμε δει σε άλλες ταινίες Marvel. Ο «Σανγκ-Τσι και ο Θρύλος των Δέκα Δαχτυλιδιών» παραπέμπει σε σημεία στα wu xia του Ζανγκ Γιμού, έχει κι έναν δράκο, αλλά αυτό που συμβαίνει στο τέλος το λες και ψηφιακή κακοφωνία.  

Το «Free Guy» φέρνει σε έναν (φαινομενικά) πραγματικό κόσμο στοιχεία βιντεοπαιχνιδιού και συμβαίνουν αρκετά πράγματα στο background, οπότε καταλαβαίνεις γιατί έκανε την «έκπληξη» και βρέθηκε στην κατηγορία, το «No Time to Die» είναι η πιο διακριτική δουλειά από τις πέντε, η Ένωση των τεχνικών οπτικών εφέ, όμως, ψήφισε «Dune» που είναι, ομολογουμένως, το πιο εντυπωσιακό όλων, συνδυάζοντας άψογα το αναλογικό με το ψηφιακό και, βέβαια, έχει και το σκουλήκι, μια δημιουργία που γαργαλάει τον αμφιβληστροειδή και εντυπώνεται στον εγκέφαλο. Έχει και την στήριξη του Σωματείου των Τεχνικών Οπτικών Εφέ, άλλωστε. Γιάννης Βασιλείου 

Θα νικήσει: «Dune» 
Θέλουμε να νικήσει: «Dune» 

ΜΑΚΙΓΙΑΖ & ΚΟΜΜΩΣΕΙΣ

Μια κατηγορία στην οποία όσο πιο σωστά φαίνεσαι τόσο περισσότερο υπηρετείς. Άλλωστε από το 1993, που προστέθηκε η Κόμμωση στο βραβείο του Μακιγιάζ, ο ορισμός είναι σαφής «για την μεγάλη συνεισφορά στην όψη και τις λειτουργίες του χαρακτήρα». Νέο Όσκαρ σχετικά, στην ουσία συστηματικό είναι από την δεκαετία του '80 κι έπειτα, στηρίζεται στην ισορροπία ανάμεσα στον όγκο της δουλειάς και στην δραματουργική ενίσχυση των χαρακτήρων. Ως εκ τούτου μπορεί να το πάρει και μια ταινία που γίνεται «χαμός» («Mad Max: Fury Road», «Suicide Squad»), αλλά μπορεί και να βραβευθεί η προσωποπαγής ταινία χαρακτήρα, όχι σπάνια biopic χαρακτήρα («Η Πιο Σκοτεινή Ώρα», «Η Σιδηρά Κυρία», «Vice»). Φαβορί φέτος είναι το δεύτερο. 

«Τα Μάτια της Τάμι Φέι» τραβούν το άρμα των πιθανοτήτων και φέρνουν την ομάδα που έφτιαξε την Τζέσικα Τσαστέιν φαβορί, όπως και την ίδια την ηθοποιό, κατά την λογική της Μέριλ Στριπ και του Γκάρι Όλντμαν. Η ταινία μπορεί να κάνει 2/2 υποψηφιότητες/βραβεύσεις και οι Στέφανι Ίνγκραμ, Λίντα Ντόουντς και Τζάστιν Ρέιλι, όλοι στην παρθενική τους εμφάνιση στα Όσκαρ, συγγράφουν λόγο βράβευσης. Θα κερδίσουν όμως;... 

Ακολουθεί η «Κρουέλα», με περισσότερο (θεωρητικό) βάρος και στις δύο οσκαρικές της βλέψεις, η έτερη είναι στα Κοστούμια με την μεγάλη και τρανή Τζένι Μπίβαν. Εδώ έχουμε ομάδα με Τζούλια Βέρνον, Νάντια Στέισι και Ναόμι Ντον, οι δύο πρώτες ντεμπουτάρουν, η Ντον έκανε make-up και στο «1917» (!), όπου και ήταν πάλι υποψήφια. Η ταινία πήρε το βραβείο Εποχής στο Μακιγιάζ του από την Ένωση. 

Ακολουθεί πιθανολογικά τα μελετημένο «Dune», με την πειθώ του όγκου του. Εδώ έχουμε τον παραδόξως πρωτοεμφανιζόμενο στα Όσκαρ Ντόναλντ Μόγουατ, με τρελό βιογραφικό και καλλιτεχνικά συγγενική σχέση με τον Βιλνέβ, και το δίδυμο των Σουηδών Λαβ Λάρσον και Έβα Βον Μπαρ που πιάνουν την τρίτη τους υποψηφιότητα, επίσης με ένα μακρύ βιογραφικό σε διάσημες παραγωγές των τελευταίων ετών. 

Με τις λιγότερες πιθανότητες έχουμε δυο ταινίες που στηρίζονται απόλυτα στην κατηγορία - βρίσκουν εδώ και την μοναδική τους οσκαρική παρουσία. Ο «Οίκος των Γκούτσι» και το σίκουελ του «Πρίγκιπα της Ζαμούντα», με το δεύτερο να είναι και δις βραβευμένο από την Ένωση, ενώ η ταινία του Σκοτ δεν βραβεύθηκε. Γκόραν Λούντστρεμ, ΆνναΚαριν Λοκ και Φρέντερικ Ασπίρας για τον «Οίκο» έχουν 2 υποψηφιότητες ο πρώτος και ντεμπούτο οι άλλοι δυο, ενώ Μάικλ Μαρίνο, Στέισι Μόρις και Κάρλα Φάρμερ πλησιάζουν όλοι τους για πρώτη φορά το Dolby Theater. Ηλίας Δημόπουλος 

Θα νικήσει: «Κρουέλα» (πληρώνει καλύτερα!) 
Θα θέλαμε να νικήσει: «Ο Οίκος των Γκούτσι» 

ΜΟΥΣΙΚΗ

Θα πιάσω τα φαβορί. Μήπως ήρθε η ώρα για ένα Όσκαρ στον Τζόνι Γκρίνγουντ των Radiohead; Ένα δεύτερο, αργοπορημένο στον Χανς Ζίμερ; Μία ακόμη μουσική επιβράβευση των μελωδιών της Ντίσνεϊ; Όποια κι αν είναι η απάντηση θα την μάθουμε στο... διάλειμμα του ζωντανού σόου, αφού δυστυχώς οι παραγωγοί αποφάσισαν φέτος να εξοβελίσουν την απονομή του συγκεκριμένου βραβείου (και άλλων 7) στο pre-show, την ώρα του κόκκινου χαλιού δηλαδή. Ακαδημία, αυτά καλό είναι να μην γίνονται...

Στην ουσία τώρα των υποψηφιοτήτων, τα φαβορί «Εξουσία του Σκύλου» και «Dune» αποτελούν δυο εκ διαμέτρου αντίθετες μουσικές προσεγγίσεις ως κινηματογραφικά εργαλεία και ως αισθητική πρόταση. Ο Τζόνι Γκρίνγουντ στην δεύτερη υποψηφιότητά του (φυσικά και θα έπρεπε να έχει περισσότερες, κάθε συνεργασία του με τον Πολ Τόμας Άντερσον είναι αξιόλογη) είναι πολύ κοντά στο να κερδίσει με το έγχορδο ψυχογράφημα της Άγριας Δύσης που παρέδωσε ως συνοδεία για την ταινία της Κάμπιον και ο Χανς Ζίμερ (12 υποψηφιότητες, 1 Όσκαρ για τον «Βασιλιά των Λιονταριών») απειλεί με το πιο εξωγήινο (άρα και ταιριαστό) score της καριέρας του για το μεγαλόπνοο «Dune» του Βιλνέβ. Και τα δυο είναι άξια και θα αποτελέσουν δίκαιες βραβεύσεις. Προσωπικά, κρατώ μία ειδική θέση στο «Dune» που υπηρετεί  ριψοκίνδυνα και  ανατρεπτικά το είδος και το όραμα του σκηνοθέτη, ενώ θεωρώ πως ο Γκρίνγουντ υπέγραψε πιο πρωτότυπη παρτιτούρα με τη στοιχειωτική τζαζ του (μη υποψήφιου) «Spencer».

Την πεντάδα συμπληρώνει η Ζερμαίν Φράνκο (μόλις η 7η γυναίκα συνθέτις που προτείνεται από την Ακαδημία στην Καλύτερη Μουσική), που βρίσκει το κατάλληλο ηχόχρωμα για να συνοδεύσει τις μελωδίες και την στιχο-πλημμυρίδα του Μιράντα, ο αγαπημένος συνεργάτης του Πέδρο Αλμοδόβαρ, Αλμπέρτο Ιγκλέσιας (4 υποψηφιότητες) για την διφορούμενη μουσική που έγραψε στις «Παράλληλες Μητέρες» (από το μελόδραμα ως το χιτσκοκικό θρίλερ) και οι ευφορικές, πρωτότυπες τζαζ συνθέσεις κι ενορχηστρώσεις του Νίκολας Μπρίτελ για το «Μην Κοιτάτε Πάνω», συνθέτης που μας απασχολεί ήδη με τον καλύτερο τρόπο εδώ και μία 7ετία. Πάνος Γκένας

Θα νικήσει: «Dune»
Θα θέλαμε να νικήσει: «Dune»

ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Φέτος στην κατηγορία του τραγουδιού συμβαίνει κάτι εξαιρετικά παράδοξο. To «We Don’t Talk about Bruno» από την ταινία «Ενκάντο: Ένας Μαγικός Κόσμος» έχει προκαλέσει φρενίτιδα στις ΗΠΑ, μένοντας στην κορυφή του Billboard για εβδομάδες. Μόνο που η Ντίσνεϊ δεν υπέβαλλε το συγκεκριμένο κομμάτι ως υποψήφιο στην κατηγορία του Καλύτερου Τραγουδιού, προτιμώντας αντ’ αυτού το «Los Oruguitas». Μολαταύτα, το «We don’t Talk about Bruno» θα παρουσιαστεί κανονικά πάνω στη σκηνή κατά τη διάρκεια της τελετής, όπως διαβάσαμε. Παράνοια. 

Χωρίς τον «Bruno», το πολύ ωραίο κομμάτι Μποντ της Μπίλι Άιλις για το «No Time To Die» δεν έχει ανταγωνισμό και λογικά θα πάρει  το αγαλματίδιο με άνεση – εδώ κέρδισε το Όσκαρ εκείνο το γλυκανάλατο του Σαμ Σμιθ. Παρά την παρουσία της Μπιγιονσέ στο «Be Alive», παρά την 13η υποψηφιότητα της Ντάιαν Γουόρεν, που εδώ και χρόνια «κλέβει» την υποψηφιότητα στην κατηγορία συνθέτοντας το τραγουδιστικό κοινωνικό μήνυμα της χρονιάς, παρά τους ελκυστικούς κιθαρισμούς του Βαν Μόρισον στο «Down to Joy» από το «Μπέλφαστ», προκρίνονται τα αισθαντικά φωνητικά της Άιλις τόσο από μας, όσο κι από την Ακαδημία - εκτός συγκλονιστικού απροόπτου. Γιάννης Βασιλείου 

Θα νικήσει: «No Time to Die»
Θέλουμε να νικήσει: «Νo Time to Die»

Μείνετε συντονισμένοι στο ΣΙΝΕΜΑ! Την Κυριακή 27 Μαρτίου οι συντάκτες του cinemagazine.gr θα παρακολουθήσουν την 94η Τελετή Απονομής των Όσκαρ και θα ενημερώνουν διαρκώς σάιτ και σελίδες των social media με νέα και νικητές. Βάλτε κανάτες καφέ και ξενυχτίστε μαζί μας!

Διαβάστε ακόμη:
OSCARS 2022: Διαβάστε αναλυτικά τις φετινές υποψηφιότητες

Oscars 2022: Ποια ταινία θα κερδίσει; Ποια θα θέλαμε να κερδίσει; Οι προβλέψεις του ΣΙΝΕΜΑ (Ι)
Είδαμε το «CODA», το νέο οσκαρικό φαβορί, και γράφουμε γι’ αυτό
Μήπως το «Drive my Car» του Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι είναι μια από τις καλύτερες ταινίες των τελευταίων ετών;

Οπτική πανδαισία! Όλες οι ταινίες που κέρδισαν Όσκαρ φωτογραφίας σε ένα βίντεο
Βίντεο: Ένα top-10 νικητών της ιστορίας των Όσκαρ
Νέα φαβορί; «CODA» και «Μην Κοιτάτε Πάνω» ψήφισε το Σωματείο Σεναριογράφων
Ανατροπή! Το «Coda» κέρδισε το βραβείο της Ένωσης Παραγωγών Αμερικής

Έτοιμη για κάτι πιο ποπ! Η Ακαδημία ανακοίνωσε «Όσκαρ κοινού» και τις παρουσιάστριες της φετινής Τελετής
BAFTA 2022: Ταινία και Σκηνοθεσία στην «Εξουσία του Σκύλου», 5 βραβεία για το «Dune»
Η Τζέιν Κάμπιον κέρδισε το μεγάλο βραβείο του Σωματείου Σκηνοθετών για την «Εξουσία του Σκύλου»
Η Τζέιν Κάμπιον εξουσίασε τους Κριτικούς: Τέσσερα βραβεία για την «Εξουσία του Σκύλου» στα Critics Choice