8:36
25/3

Oscars 2022: Ποια ταινία θα κερδίσει; Ποια θα θέλαμε να κερδίσει; Οι προβλέψεις του ΣΙΝΕΜΑ (ΙΙΙ)

Β' ΑΝΤΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

Με μια πεντάδα παραλίγο πρωτάρηδων, η χρονιά, όχι βέβαια λόγω των πρωτάρηδων, υποδεικνύει την σχετική φετινή κρίση στους ανδρικούς ρόλους. Μόνο ο Τζ. Κ. Σίμονς από το «Being the Ricardos» έχει παρελθόν στην κατηγορία, είχε κερδίσει το Όσκαρ Υποστηρικτικού Ρόλου το 2015 για το «Whiplash» του Ντέμιαν Τσαζέλ. Δεν είναι όμως ο μόνος που...μπορούσε να λείπει, με τον σχεδόν ασήμαντο δραματικά ρόλο του (που υποδύεται, ως είθισται, εξαιρετικά πάντως). Ο Κιάραν Χιντς για το «Belfast» επίσης δεν πείθει ως δραματικός ρόλος οσκαρικών αξιώσεων, τουλάχιστον όχι περισσότερο από τις δουλειές των Μπράντλεϊ Κούπερ («Πίτσα Γλυκόριζα»), Τζάρεντ Λέτο («Ο Οίκος των Γκούτσι») και Μπεν Άφλεκ («Tender Bar»), ειδικά του τελευταίου στον οποίον όλη η ταινία είναι πάνω του, όλη τη σεζόν έπαιζε ως φαβορί (τουλάχιστον) υποψηφιότητας και τελικά έμεινε με τη μπύρα στο χέρι. Όμως αυτές έχουμε, αυτές εμπιστευόμαστε.  

Τρόι Κάτσουρ («CODA»), Τζέσε Πλέμονς και Κόντι Σμιτ ΜακΦί (αμφότεροι από την «Εξουσία του Σκύλου») διαγκωνίζονται για να κερδίσει ο πρώτος. Έτσι δείχνει η Ένωση των Ηθοποιών, τα BAFTA και μια σειρά Ενώσεων, που δεν έχουν ίσως ακαδημαϊκό βάρος, αλλά στεριώνουν ατμόσφαιρα. 

Ο ΜακΦί, που για καιρό λογιζόταν ως φαβορί, μέχρι να αλλάξουν τα ιόντα από τα Σωματεία που μετράνε λίγο παραπάνω, έχει και αυτός μια σειρά βραβείων από κριτικές ενώσεις, και ακολουθεί κατά πόδας τα προγνωστικά. 

Ο Τζέσε Πλέμονς, μια υποψηφιότητα που χαροποιεί ιδιαίτερα αυτούς που βλέπουν στο πρόσωπό του την ορθή αμερικανική κοπή του καρατερίστα που μορφάζει λίγο και εννοεί πολλά, είναι στην ίδια μοίρα πρόγνωσης νίκης με τους Χιντς και Σίμονς. Παράξενο αλλά...  

Υπό την οπτική των καλύτερων ρόλων λοιπόν, που λογικά είναι και η ακαδημαϊκή προσέγγιση, οι σημαίνοντες είναι του Κάτσουρ, του ΜακΦί και του Πλέμονς, με τον δεύτερο να έχει νευραλγική σημασία από την αρχή ως το τέλος της ταινίας. Εξού και η προτίμησή μας σε αυτόν, παρότι είτε το δει κάποιος εξωκινηματογραφικό ή όχι, η σημασία της βράβευσης του Κάτσουρ, 36 χρόνια μετά αυτής της Μαρλί Μάτλιν για τα «Παιδιά Ενός Κατώτερου Θεού», οφείλεται να υπογραμμίσει μια ολόκληρη γενιά κωφών ηθοποιών που αναγνωρίζονται και αναλαμβάνουν σταδιακά τη θέση τους στην βιομηχανία. Ηλίας Δημόπουλος 

Θα νικήσει: Τρόι Κάτσουρ («CODA») 
Θα θέλαμε να νικήσει: Κόντι Σμιτ ΜακΦί («Η Εξουσία του Σκύλου»)

Β' ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

Από τις πέντε κυρίες της κατηγορίας, μόνο η Τζούντι Ντεντς είναι βετεράνος, έχοντας ήδη ένα Όσκαρ στην κατοχή της για την ολιγόλεπτη εμφάνισή της στον «Ερωτευμένο Σαίξπηρ». Η Ντεντς είναι η φροντιστική γιαγιά του πρωταγωνιστή στο «Μπέλφαστ», με τον Μπράνα να της χαρίζει  ένα τελευταίο πλάνο που είναι από τις στιγμές που κουβαλάς μαζί σου μετά τους τίτλους τέλους. Ω μητέρα του Κόντι Σμιτ-Μακφι, η Κίρστεν Ντανστ πατά στην αφαιρετική γραμμή που κινείται η ταινία στο σύνολό της, δίνοντας μας να καταλάβουμε το μερίδιο συμμετοχής της (και συνενοχής της) στη διαιώνιση του πατριαρχικού στερεοτύπου. Στον ρόλο της μητέρας η Ονζανί Έλις έχει την σκηνή που τα βάζει με τον «Βασιλιά Ρίτσαρντ» στην τρίτη πράξη, η οποία είναι έτοιμο κλιπάκι για την απονομή.  

Η εν λόγω κατηγορία είναι η μοναδική από τις ερμηνευτικές όπου η νίκη έχει κλειδώσει από την αρχή. Ως Ανίτα, που είναι ο πιο νευραλγικός ρόλος του «West Side Story», η Αριάνα Ντε Μπόουζ σχεδόν μας κάνει να ξεχάσουμε την επίσης βραβευμένη δουλειά της Ρίτας Μορένο. Έχει το απαραίτητο τσαγανό, έχει φωνάρα, έχει κι εκείνη τη σκηνή που βρίσκεται «στο στόμα του λύκου», όπου είναι σ-υ-γ-κ-λ-ο-ν-ι-σ-τ-ι-κ-ή. Ωστόσο, υπάρχει και η Τζέσι Μπάκλεϊ της «Χαμένης Κόρης». Σε έναν πραγματικό θρίαμβο διεύθυνσης ηθοποιών, οι Ολίβια Κόλμαν και Τζέσι Μπάκλεϊ βρίσκονται σε απόλυτο συγχρονισμό. Παρά την φυσιογνωμική τους διαφορά, θαρρείς πως έχεις μπροστά σου τον ίδιο άνθρωπο. Η Μπάκλεϊ καλείται, μεταξύ άλλων, να ενσαρκώσει μια σχέση αγάπης-μίσους απέναντι στα παιδιά της, την σεξουαλική αμφισημία, την εσωτερική πάλη ανάμεσα στις επιταγές του κοινωνικού φύλου και στις επιθυμίες της, καθώς κι ένα εσωτερικό τραύμα που κουβαλά από τη δική της εμπειρία ως παιδί. Οι απαιτήσεις πολλές, μα η Μπάκλεϊ τα καταφέρνει άψογα, χωρίς καν να φαίνεται ότι προσπαθεί. Γιάννης Βασιλείου 

Θα νικήσει: Αριάνα Ντε Μπόουζ («West Side Story»)
Θα θέλαμε να νικήσει: Τζέσι Μπάκλεϊ («Η Χαμένη Κόρη»)

Α' ΑΝΤΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

Όταν μια θεωρητικά βασική κατηγορία «υπονομεύεται» όπως η φετινή υπάρχει πρόβλημα. Η υπονόμευση γίνεται τόσο από το ότι σε τέσσερεις, ας τις πούμε, γερές υποψηφιότητες προστέθηκε μια ακατανόητη (για πολλούς, άλλοι ίσως συνυπογράφουν) 4η παρουσία από τον οσκαρούχο Χαβιέ Μπαρδέμ του «Being the Ricardos», όσο και από το ότι είναι οριακά προκλητικό, εν έτη 2022, έστω και σε μια γενικώς αδύναμη χρονιά για τις ανδρικές ερμηνείες, να έχεις ακλόνητο φαβορί την ερμηνεία του Γουίλ Σμιθ (4η υποψηφιότητα επίσης) στην «Μέθοδο των Γουίλιαμς». Μια ερμηνεία προφανώς στιβαρή και σταρ-ικά γεμάτη αυτοπεποίθηση, αλλά από μια ορατή πλευρά της ελαφρώς (ή και βαρέως) αντιδραστική . Διερωτάται κανείς, μια ταινία για τον πατέρα-«δημιουργό» της Μαρίας Κιουρί, της Μητέρας Τερέζας ή της...Μέριλ Στριπ (...), δεν είναι κάπως αμήχανο σήμερα, ειδικά όταν biopic για τις ίδιες τις Βίνους και Σερένα Γουίλιαμς απουσιάζει; Να μην γκρινιάζουμε όμως, στο κάτω-κάτω της γραφής είναι και αυτή μια απάντηση σε αυτούς που ισχυρίζονται ότι κυβερνά η πολιτική ορθότητα. Έπρεπε να ήταν όμως για έναν λιγότερο αμφιλεγόμενο ρόλο σε μια καλύτερη ταινία. Τέλος παραπόνου. 

Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς και ο Άντριου Γκάρφιλντ («Εξουσία του Σκύλου» και «tick, tick...BOOM!» αντίστοιχα) είναι στην δεύτερη και τρίτη θέση των προγνωστικών, με τον δεύτερο να διετέλεσε για ένα διάστημα αδιαφιλονίκητο φαβορί, αλλά αν χάνεις και το BAFTA από τον βασικό σου αντίπαλο, δεν έχει παρακάτω. Και οι δύο είναι για δεύτερη φορά υποψήφιοι. 

Η πεντάδα συμπληρώνεται από τον Βασιλιά Ντενζέλ, τον μόνο που έχει ήδη δύο βραβεία, από 10 (9 ερμηνευτικές) υποψηφιότητες, και η 7η συνολικά που έρχεται τα τελευταία 20 χρόνια.  

Η βαρύτητα ρόλου ανήκει απροβλημάτιστα στον Ουάσινγκτον που υποδύεται τον Βασιλιά Μακμπέθ, η αστειότητα της παρουσίας του Μπαρδέμ (που είναι μεγάλος ηθοποιός, αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση) επεκτείνεται και εδώ, ενώ οι λοιποί τρεις παλαντζάρουν ανάμεσα στο βάρος των biopics και την σημασία του οργανικού ensemble όπου η αλληλεξάρτηση είναι η λέξη-κλειδί και αυτό αυξάνει ανυπολόγιστα την απαίτηση. Κατά τον υπογράφοντα «Η Εξουσία του Σκύλου» έχει το πιο απαιτητικό ensemble, σε μια χρονιά θηριωδών προτάσεων. Πρόσθετα η πιο περίπλοκη, διττή και ως εκ τούτου «δύσκολη», ερμηνεία είναι αυτή του Κάμπερμπατς. Όμως αν μπορείς τουλάχιστον να πεις κάτι κοινό και επαινετικό για 4 από τις 5 ερμηνείες, είναι ότι αν δεν δούλευαν αυτές, τότε όλο το οικοσύστημα της ταινία τους θα κατέρρεε. Ηλίας Δημόπουλος 

Θα νικήσει: Γουίλ Σμιθ («Η Μέθοδος των Γουίλιαμς») 
Θα θέλαμε να νικήσει: Μπένεντικτ Κάμπερμπατς («Η Εξουσία του Σκύλου») 

Α' ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

Ίσως η πιο αμφίρροπη πεντάδα Α' Γυναικείου εδώ και χρόνια. Η Τζέσικα Τσαστέιν στο «The Eyes of Tammy Faye» εξαφανίζεται πίσω από το βαρύ μακιγιάζ της τηλεοπτικής ευαγγελίστριας Τάμι Φέι και συνδυάζει εκκεντρικότητα, δυναμισμό και ανθρωπιά. Η Ολίβια Κόλμαν για άλλη μία φορά ερμηνεύει λες και ζει έναν χαρακτήρα, πλάθοντας στην «Χαμένη Κόρη» το πορτρέτο μιας μη στερεοτυπικής μητέρας που κουβαλά παρελθόν, μυστικά, ενοχές και επιθυμίες στο βαθύ βλέμμα της. Η Πενέλοπε Κρουζ κυοφορεί στις «Παράλληλες Μητέρες» το ένοχο παρελθόν της πατρίδας της και σε συνεργασία με τον ομοούσιο Πέδρο, παραδίδει την πιο μεστή ερμηνεία της. Η Νικόλ Κϊντμαν «βουλώνει τα στόματα» όλων όσων στάθηκαν επικριτικοί για το κάστινγκ της και μεταμορφώνεται στην οικεία Λουσίλ της τηλεόρασης όπου απαιτείται και στην άγνωστη Μπολ που υπαγορεύει το σενάριο του Σόρκιν. Τέλος, η Κρίστεν Στιούαρτ δημιουργεί με απόλυτο έλεγχο μια αναπάντεχη πριγκίπισσα Νταϊάνα ως ηχώ μνήμης και καταπιεσμένων επιθυμιών που στοιχειώνει ιδανικά το «Spencer» του Πάμπλο Λαραΐν.

Με βάση τα στοιχήματα και τις βραβευτικές επιδόσεις, η Τζέσικα Τσαστέιν με πρόσφατα SAG και Critics' Choice φαίνεται πως θα «χρυσώσει» την τρίτη της υποψηφιότητα μετά τα «The Help» και «Zero Dark Thirty», αφού τόσο η Νικόλ Κίντμαν (έχει αργήσει πολύ ένα δεύτερο Όσκαρ της, αδίκως) όσο και η Κρίστεν Στιούαρτ έμειναν στάσιμες μετά την Χρυσή Σφαίρα και τα βραβεία των Κριτικών Ενώσεων (Σικάγο, Γουάσινγκτον) αντίστοιχα. Μακάρι να υπάρξει ανατροπή, και παρά την χρονική εγγύτητα από την «Ευνοούμενη», η Ολίβια Κόλμαν να αναδειχθεί νικήτρια. Από όλες τις ερμηνείες της πεντάδας είναι η πιο αβίαστη, η πιο ουσιώδης, η πιο ειλικρινής. Πάνος Γκένας

Θα νικήσει: Τζέσικα Τσάστεϊν «The Eyes of Tammy Faye»
Θα θέλαμε να νικήσει: Ολίβια Κόλμαν «Η Χαμένη Κόρη»

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

Ο μεγάλος απών της κατηγορίας είναι ο Ντενί Βιλνέβ. Βάσει των υποψηφιοτήτων, φαίνεται ότι τα μέλη της Ακαδημίας πίστωσαν το worldbuilding του «Dune», δηλαδή το χτίσιμο ενός συμπαγούς, αυτόνομου φιλμικού σύμπαντος, στους τεχνικούς του Καναδού σκηνοθέτη. Στη θέση του μπήκε το νέο it boy του φεστιβαλικού κυκλώματος, ο Ριουσούκε Χαμαγκούτσι, το «Drive my Car» του οποίου είναι από εκείνες τις ολοένα και συχνότερες περιπτώσεις μιας μη αγγλόφωνης, πιο arthouse καταβολών ταινίας που αναγνωρίζεται καθολικά από την Ακαδημία. Όσον αφορά το «Μπέλφαστ» -ας μας επιτραπεί το αδόκιμο της έκφρασης που θα χρησιμοποιήσουμε- είναι μια ταινία που έχει «πολλή σκηνοθεσία». Δεν υπάρχει τρικ που να μην μεταχειρίζεται ο Βρετανός Μπράνα, ειδικά κατά το πρώτο ημίωρο της ταινίας, στο οποίο συστήνει τη γειτονιά του και τους ανθρώπους της.  

Η Τζέιν Καμπιον έχει πάρει μέχρι στιγμής ό,τι βραβείο υπάρχει για την «Εξουσία του Σκύλου», ανάμεσά τους και το BAFTA σκηνοθεσίας, αλλά και το βραβείο της Ένωσης Σκηνοθετών. Ο τόνος, η αφαίρεση, τα βλέμματα, οι ενδείξεις, μια Άγρια Δύση όπως δεν την έχουμε ξαναδεί ποτέ και μια ιστορία που αποκαλύπτει την πραγματική της φύση μόλις στο τελευταίο λεπτό του έργου. Πρόκειται για 100% έργο σκηνοθέτη και θα είναι άξια η νίκη της το βράδυ της Κυριακής. Ένα μέρος μας, όμως, θα ήθελε να δει τον Σπίλμπεργκ να ανεβαίνει στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο. Ο Αμερικανός σκηνοθέτης αφαιρεί από την bucket list του το είδος του μιούζικαλ και διασκευάζει το «West Side Story» υποδειγματικά. Η εξοικείωση μας με το πρωτογενές υλικό αφαιρεί κάτι από τον συνολικό αντίκτυπο του έργου, μα από την άλλη, σχεδόν κάθε νούμερο έχει πέντε ευρήματα παραπάνω σε σχέση με το φιλμ του Γουάιζ. Mε μια νίκη του ο Σπίλμπεργκ θα έχει πια τρία Όσκαρ Σκηνοθεσίας, ισοφαρίζοντας τον Γουίλιαμ Γουάιλερ και τον Φρανκ Κάπρα και κυνηγώντας τα τέσσερα του Τζον Φορντ.Φυσικά δεν χρειάζεται το τρίτο αγαλματίδιο για να πιστοποιηθεί ότι ανήκει στην εκλεκτή λέσχη των (πολύ) μεγάλων, αλλά τι ωραίο που θα ήταν να το επικύρωνε τυπικά η Ακαδημία. Γιάννης Βασιλείου 

Θα νικήσει: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου») 
Θέλουμε να νικήσει: Στίβεν Σπίλμπεργκ («West Side Story») 

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ

Και φτάνουμε στο μεγάλο βραβείο. Εκείνο που μετά την ιστορική νίκη των «Παρασίτων» και του ανεξάρτητου «Nomadland», αναμένεται να δοθεί σε μία ταινία που δεν υπολογίζεται παραδοσιακά ως «οσκαρική». Και εξηγούμαι.

Είτε κερδίσει το «CODA», είτε η «Εξουσία του Σκύλου» το μεγάλο (και εξω-καλλιτεχνικό) συμπέρασμα θα είναι πως η Ακαδημία το 2022, δυο χρόνια μετά την πανδημία, αγάπησε το streaming ή για να παραφράσουμε τον τίτλο του Κιούμπρικ... How I Learned to Stop Worrying and Love the platforms. Την Δευτέρα το πρωί θα ξέρουμε λοιπόν αν η Apple TV+ θα κερδίσει με την πρώτη το Netflix, ή αν το Netflix θα αποκτήσει το πολυπόθητο αγαλματίδιο μετά τις αστοχίες των «Ρόμα», «Ιρλανδού» και «Μανκ» (μεταξύ άλλων).

Ως προς την κινηματογραφική ποιότητα, η 10άδα της Καλύτερης Ταινίας έχει ποικιλλία και υποδεικνύει ακαδημαϊκά και δειγματοληπτικά τις πιο αξιόλογες ταινίες σε κάθε είδος. Για παράδειγμα, το «Dune» ως καλύτερο των μπλοκμπάστερ, το «West Side Story» ως επιφανέστερο των μιούζικαλ (και το 2021 υπήρξαν αρκετά), το «Drive My Car» ως καλύτερο ξενόγλωσσο, το «Μην Κοιτάτε Πάνω» ως κωμωδία κ.ο.κ. 

Μετά από μία πολύμηνη πορεία βραβεύσεων (που ξεκίνησε από τον Ιανουάριο του 2021, όταν το «CODA» κέρδιζε τα βραβεία του Sundance 15 μήνες πριν!), το φετινό Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας θα φανερώσει τόσο το καλλιτεχνικό κριτήριο, όσο και την επίκαιρη, πολιτική τοποθέτηση των μελών της Ακαδημίας. Το τρυφερό «CODA» σαρώνει τις καρδιές και αναδεικνύει τα κοινωνικά θέματα συμπερίληψης, η στριφνή «Εξουσία του Σκύλου» ανατρέπει τις γουέστερν παραδόσεις και συντονίζεται με την επαναξιολόγηση των πατριαρχικών στεγανών. Ποια θα γράφει ο φάκελος; Εν καιρώ πανδημίας και πολέμου, λογικά αυτή που θα ψηφίσει η καρδιά. Πάνος Γκένας

Θα νικήσει: «CODA»
Θέλουμε να νικήσει: «Η Εξουσία του Σκύλου»

Μείνετε συντονισμένοι στο ΣΙΝΕΜΑ! Την Κυριακή 27 Μαρτίου οι συντάκτες του cinemagazine.gr θα παρακολουθήσουν την 94η Τελετή Απονομής των Όσκαρ και θα ενημερώνουν διαρκώς σάιτ και σελίδες των social media με νέα και νικητές. Βάλτε κανάτες καφέ και ξενυχτίστε μαζί μας!

Διαβάστε ακόμη:
OSCARS 2022: Διαβάστε αναλυτικά τις φετινές υποψηφιότητες
Oscars 2022: Ποια ταινία θα κερδίσει; Ποια θα θέλαμε να κερδίσει; Οι προβλέψεις του ΣΙΝΕΜΑ (ΙΙ)
Oscars 2022: Ποια ταινία θα κερδίσει; Ποια θα θέλαμε να κερδίσει; Οι προβλέψεις του ΣΙΝΕΜΑ (Ι)
Είδαμε το «CODA», το νέο οσκαρικό φαβορί, και γράφουμε γι’ αυτό
Μήπως το «Drive my Car» του Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι είναι μια από τις καλύτερες ταινίες των τελευταίων ετών;
Οπτική πανδαισία! Όλες οι ταινίες που κέρδισαν Όσκαρ φωτογραφίας σε ένα βίντεο
Βίντεο: Ένα top-10 νικητών της ιστορίας των Όσκαρ
Νέα φαβορί; «CODA» και «Μην Κοιτάτε Πάνω» ψήφισε το Σωματείο Σεναριογράφων
Ανατροπή! Το «Coda» κέρδισε το βραβείο της Ένωσης Παραγωγών Αμερικής
Έτοιμη για κάτι πιο ποπ! Η Ακαδημία ανακοίνωσε «Όσκαρ κοινού» και τις παρουσιάστριες της φετινής Τελετής
BAFTA 2022: Ταινία και Σκηνοθεσία στην «Εξουσία του Σκύλου», 5 βραβεία για το «Dune»
Η Τζέιν Κάμπιον κέρδισε το μεγάλο βραβείο του Σωματείου Σκηνοθετών για την «Εξουσία του Σκύλου»
Η Τζέιν Κάμπιον εξουσίασε τους Κριτικούς: Τέσσερα βραβεία για την «Εξουσία του Σκύλου» στα Critics Choice